Τον Γενάρη του 1993, ο Κώστας Μητσοτάκης άλλαξε τη λειτουργία του πρωθυπουργικού γραφείου, εισάγοντας στα πολιτικά μας ήθη τον «πρωινό καφέ». Το όνομα ήταν ένας ευφημισμός. Οι συνεδριάσεις -στις οποίες δεν προσφερόταν κανενός είδους ρόφημα- ξεκινούσαν στις 7.45 το πρωί και διαρκούσαν συνήθως ώς τις 8.30. Ο νεωτερισμός δεν κατάφερε πάντως να αποτρέψει τη μοίρα της κυβέρνησής του.
το είδαμε στο periothiko
Μετά 17 ολόκληρα χρόνια, ένας άλλος πρωθυπουργός, ο Γ. Παπανδρέου, έρχεται να αλλάξει τη λειτουργία του πρωθυπουργικού γραφείου εν πλώ και σχεδόν ένα χρόνο αφού ανέλαβε την εξουσία. Ο Κ. Σημίτης είχε θεσμοθετήσει τις
οποίες αλλαγές θεωρούσε αναγκαίες για τη λειτουργία του γραφείου του τους δύο πρώτους μήνες, ο Κώστας Καραμανλής προτίμησε να λειτουργήσει σε άτυπο πλαίσιο, με ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του.
οποίες αλλαγές θεωρούσε αναγκαίες για τη λειτουργία του γραφείου του τους δύο πρώτους μήνες, ο Κώστας Καραμανλής προτίμησε να λειτουργήσει σε άτυπο πλαίσιο, με ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του.
Η αναμόρφωση του πρωθυπουργικού γραφείου πάνω σε επιτυχημένα ξένα πρότυπα (για οβάλ γραφείο είχε γίνει λόγος) ήταν προεκλογική εξαγγελία και διακαής πόθος του κ. Παπανδρέου, χωρίς ωστόσο ποτέ να διευκρινιστεί η κατεύθυνση των αλλαγών. Τον Φεβρουάριο, ο κ. Παπανδρέου όρισε μια επιτροπή 5 σοφών για να εισηγηθούν αλλαγές στην κυβερνητική λειτουργία. Το πόρισμά τους έχει παραδοθεί στον πρωθυπουργό και όπως δήλωσε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Γ. Πεταλωτής είναι «υπό μελέτη». Ο κ. Πεταλωτής μίλησε για «ορθότερη λειτουργία του υπουργικού συμβουλίου, ως σχήμα, αλλά και του πρωθυπουργικού γραφείου» και δομικές αλλαγές στην κυβέρνηση.
Από τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής προκύπτει ότι ο κ. Παπανδρέου προσανατολίζεται να επαναφέρει στο Μαξίμου την ομάδα η οποία λειτούργησε στην Ιπποκράτους τον τελευταίο χρόνο της αντιπολίτευσης (δηλαδή τους Γ. Ραγκούση, Γ. Παπακωνσταντίνου, Π. Γερουλάνο, Δ. Ρέππα και ενδεχομένως έναν ή δύο υπουργούς ακόμα). Αυτή η ομάδα θα συνεδριάζει σε καθημερινή βάση, πιθανότατα υπό έναν συντονιστή με αρμοδιότητα το σύνολο της κυβερνητικής λειτουργίας, κάτι δηλαδή σαν Cabinet Council - όρο που εισήγαγε στην πολιτική επιστήμη ο Francis Bacon γύρω στο 1605.
Σημασία έχει, πάντως, ότι το νέο σχήμα θα έχει εκτεταμένες αρμοδιότητες, κάτι που δεν ήταν το χαρακτηριστικό των προοκάτοχων σχημάτων. Ο πρωινός καφές του κ. Σημίτη είχε ως αντικείμενο τη λειτουργία του ίδιου του πρωθυπουργού και όχι την καθοδήγηση της κυβέρνησης. Στο σχήμα αυτό, που δεν άλλαξε ποτέ, συμμετείχαν ο Ν. Θέμελης και ο Σ. Κοσμίδης, οι κ. Τσουκάτος και Πανταγιάς (ώσπου να απομακρυνθούν για διάφορους λόγους από το επιτελείο του τότε πρωθυπουργού) και ο εκάστοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος (οι κ. Ρέππας, Πρωτόπαπας και Χυτήρης). Ο κ. Καραμανλής πάλι λειτουργούσε κυρίως μέσα από καθημερινή συνεννόηση με τους κ Ρουσόπουλο και Αγγέλου. Η συζήτηση για τη δημιουργία ενός συντονιστικού οργάνου στο Μαξίμου υπήρξε μόνιμη αφορμή τριβών ανάμεσα στον κ. Ρουσόπουλο και τον κ. Μεϊμαράκη.
