*έγραψε το antiitroktiko* Cowen όπως Καραμανλής ... και μη χειρότερα! Σίγουρη πλέον θεωρείται η συγκυβέρνηση Δεξιών (Fine Gael, 36.1%) με Κεντρο-Αριστερούς (Labour Party, 20.1%) που έχουν συνεργαστεί και άλλες φορές στο παρελθόν...γιατί φυσικά στην Ιρλανδία και σε κάθε πολιτισμένη χώρα οι συνεργασίες δεν θεωρούνται διαβολικές όπως στην Ελλάδα.
Στην ουσία πάντως, κάτι αντίστοιχο θα γινόταν και στην Ελλάδα αν και ο δικός μας ο Καραμανλής, πηγαινε ο ίδιος (όπως όφειλε) στο ΔΝΤ, έπειτα είχε παραιτηθεί και στη συνεχεια προκύρησε εκλογές. Στην Ιρλανδία ο Cowen είχε το φιλότιμο να πάει αυτός στο ΔΝΤ, είχε την ευθιξία να παραιτήθεί, να πάρει την ευθύνη της εθνικής αποτυχίας πάνω του και να παραιτηθεί και γενικότερα από την πολιτική. Στο Ελλάντα ο Δαμαλος ακόμα είναι βουλευτής (σιωπηλός και επί τιμής) και προσπαθεί μέσω γερασμένων κύκλων και ψόφιων παπαγάλων να το παίξει ότι είχε δίκιο τελικά...μεγάλη ξεφτίλα για έναν συμπαθή κατα βάση άνθρωπο.
Ένα κόμμα που ποτέ δεν είχε πέσει κάτω από το 40%, πήρε στις χθεσινές εκλογές μόλις 15%. Ο Cowen κυβερνούσε από το 2008 και θεωρήθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των Ιρλανδών ως υπεύθυνος που ο παράδεισος του "Ιρλανδικου Τίγρη" μετατράπηκε μέσα σε 3 χρόνια στον εφιάλτη των γνωστων και μη εξαιρετέων P.I.G.S. Το κυβερνών κόμμα βυθίστηκε στην κυριολεξία στην πρωτεύουσα της Ιρλανδία στο Δουβλίνο, πέρνωντας ποσοστό μόνο 8% !!! Ασύλληπτη εξέλιξη για ένα κόμμα το οποίο κυβερνούσε στην Ιρλανδία 61 χρόνια από τα τελευταία 79!
Ένα κόμμα που ποτέ δεν είχε πέσει κάτω από το 40%, πήρε στις χθεσινές εκλογές μόλις 15%. Ο Cowen κυβερνούσε από το 2008 και θεωρήθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των Ιρλανδών ως υπεύθυνος που ο παράδεισος του "Ιρλανδικου Τίγρη" μετατράπηκε μέσα σε 3 χρόνια στον εφιάλτη των γνωστων και μη εξαιρετέων P.I.G.S. Το κυβερνών κόμμα βυθίστηκε στην κυριολεξία στην πρωτεύουσα της Ιρλανδία στο Δουβλίνο, πέρνωντας ποσοστό μόνο 8% !!! Ασύλληπτη εξέλιξη για ένα κόμμα το οποίο κυβερνούσε στην Ιρλανδία 61 χρόνια από τα τελευταία 79!
Τελικά νικητής των εκλογών αναδείχθηκε το κόμμα Fine Gael me 36.1% και 72 έδρες με πρόεδρο τον Enda Kenny. Δεύτερο κόμμα βγήκε το Εργατικό με 20,1% και 38 έδρες. Τρίτο βγήκε το κυβερνών κόμμα Fianna Fail πέρνωντας 20 έδρες, όσες δηλαδή πήραν και οι διάφοροι ανεξάρτητοι υποψήφιοι (στην Ιρλανδία μπορούν να εκλέγονται ανεξάρτητοι βουλευτές). Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι έσπασαν κάθε ρεκόρ με τις 20 έδρες αφου συνηθως έπερναν μόνο 5-6! Πέμπτο βγήκε το κόμμα Sein Fein αποσπώντας 15 έδρες, ενώ οι Πράσινοι που και αυτοί συμμετείχαν στην τελευταία κυβέρνηση συνεργασίας υπό την πρωθυπουργία Brian Cowen, πήραν μονάχα 1 έδρα αποσπώντας το 2,7% των ψήφων.
Ο Brian Cowen υπό την πίεση του πολιτικού κόσμου και των πολιτών, παραιτήθηκε πριν ένα μήνα από τη προεδρία του κεντρώου κόμματος και άφησε την καυτή πατάτα στον καινούργιο εκλεγμένο πρόεδρο Michael Martins (πρώην υπουργός εξωτερικών). Το Fianna Fail είναι ένα κεντρώο κόμμα που ποτέ δεν χαρακτήρισε τον εαυτό του ούτε δεξιό ούτε αριστερό. Η πολυσυλλεκτικότητα του ήταν αδιαμφισβήτητη σχεδόν για ένα αιώνα. Ο Brian Cowen όμως κατέστρεψε ότι είχε πετύχει η Ιρλανδία μέσα σε 3 χρόνια διακυβέρνησης και αφήνοντας τις τράπεζες ανεξέλεγκτες η κατάληξη ήταν μοιραία...η αγκαλιά του ΔΝΤ! Στην Ιρλανδία το πρόβλημα δεν είναι όπως στην Ελλάδα το υπέρογκο χρεός του δημοσίου, αλλά το υπέρογκο και ανεξέλεγκτο ιδιωτικό χρέος (του τραπεζικού συστηματος).
Ο Brian Cowen υπό την πίεση του πολιτικού κόσμου και των πολιτών, παραιτήθηκε πριν ένα μήνα από τη προεδρία του κεντρώου κόμματος και άφησε την καυτή πατάτα στον καινούργιο εκλεγμένο πρόεδρο Michael Martins (πρώην υπουργός εξωτερικών). Το Fianna Fail είναι ένα κεντρώο κόμμα που ποτέ δεν χαρακτήρισε τον εαυτό του ούτε δεξιό ούτε αριστερό. Η πολυσυλλεκτικότητα του ήταν αδιαμφισβήτητη σχεδόν για ένα αιώνα. Ο Brian Cowen όμως κατέστρεψε ότι είχε πετύχει η Ιρλανδία μέσα σε 3 χρόνια διακυβέρνησης και αφήνοντας τις τράπεζες ανεξέλεγκτες η κατάληξη ήταν μοιραία...η αγκαλιά του ΔΝΤ! Στην Ιρλανδία το πρόβλημα δεν είναι όπως στην Ελλάδα το υπέρογκο χρεός του δημοσίου, αλλά το υπέρογκο και ανεξέλεγκτο ιδιωτικό χρέος (του τραπεζικού συστηματος).
