Λένε ότι καμιά φορά η δικαιοσύνη αργεί να αποδωθεί. Σε αυτή την περιπτωση ήρθε με έναν αιώνα σχεδόν καθυστερηση. Με ψήφους 3 προς 2 και 88 χρόνια μετά τη καταδίκη και εκτελεση τους με την βαριά και ασήκωτη κατηγορία της εθνικής προδοσίας, οι διάσημοι "έξι" αλλά και οι 2 που απλά καταδικάσθηκαν σε ισόβια, καθάρισαν τελικά το όνομα τους. Η υπόθεση αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει ότι η τακτική του να ψάχνει κανείς παντα κάποιον για να τον σταυρώσει πάση θυσία, μπορεί να είναι απανθρωπο και άδικο, αν δεν γίνεται βάση στοιχείων και συγκεκριμένου σκεπτικού.
Ήταν οι:
Γεώργιος Χατζανέστης, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας,
Δημήτριος Γούναρης, πρώην πρωθυπουργός,
Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος και πρώην υπουργός,
Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος και πρώην υπουργός,
Νικόλαος Στράτος, πρώην πρωθυπουργός,
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, πρώην πρωθυπουργός,
Νικόλαος Θεοτόκης (ισόβια)
Γεώργιος Μπαλτατζής (ισόβια)
Η επανεξέταση της υποθεσης έγινε λόγω των προσπαθειών για εστω μεταθανάτια δικαίωση των νεκρών από τον εγγονό του πρωην πρωθυπουργού και εκτελεσθέντα Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη. Οι δύο ψήφοι ενάντια στην αθωωτική απόφαση προήλθαν από την πεποίθηση πως δεν ήταν εφικτή η αναψιλάφηση, γιατί δεν υπήρχε στην διάθεση τους όλη η δικογραφία. Βασικά στοιχεία για την αναστροφή της απόφασης υπήρξαν δύο λόγοι που έβγαλε ο Βενιζέλος στην Ελληνική Βουλή. να θυμίσουμε επίσης ότι το κατηγορητήριο που ήταν συναισθηματικά φορτισμένο και βαρύ, το είχε γράψει κατα πάσα πιθανότητα ο Γεωργιος Παπανδρέου ... και οι μεγαλοι ανδρες κάνουν μεγάλα λαθη όπως φαίνεται.
Να σημειωθεί επίσης ότι η δικαστική αυτή απόφαση, δεν σημαίνει και ότι οι 8 αυτοί άνθρωποι δεν έφταιξαν για την Μικρασιατική Καταστροφή ... απλά δεν ήταν προδότες.