Διαβάστε και μάθετε την μακρά και βαριά ιστορία του Άκη Τσοχατζόπουλου. Μην ανυσηχείς Τσόχα και μέσα και έξω απ'το ΠΑΣΟΚ και μέσα και έξω απ΄την πολιτική, το καλό κομπόδεμα σου θα σου εξασφαλίσει αξιοπρεπη γεράματα. Μην ακούς κανένα όμορφε! Ότι ακολουθεί είναι παράθεση από το akis.gr την προσωπική ιστοσελίδα του Τσόχα ...
Σύνοψη: Συνήθως τα βιογραφικά των πολιτικών θυμίζουν αγιογραφίες. Πώς να εξωραΐσεις τα αρνητικά και να υπερτονίσεις τα θετικά… Ωστόσο στην περίπτωσή μας, οι συντάκτριες και οι συντάκτες του akis.gr είχαν ευκολότερο έργο: Γιατί ο Ακης Τσοχατζόπουλος είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα στην Ελλάδα, ο κόσμος τον ξέρει, γνωρίζει και τα καλά και τα κακά του. Γιατί ο ίδιος –όπως προκύπτει από τις συνεντεύξεις του- δεν διστάζει να κάνει δημόσια αυτοκριτική για τα λάθη και τις παραλείψεις του. Γιατί τελικά ξαναδιαβάζοντας το… ένα χιλιοστό των κειμένων, που συνοδεύουν την πορεία του, αξίζει να αποτυπωθούν όλα: είναι μια ωραία, πολιτική και ανθρώπινη ιστορία!
Πριν ξετυλίξουμε το κουβάρι της ζωής του, πρέπει να ευχαριστήσουμε –μέσω διαδικτύου- τον εκπρόσωπο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Θοδωρή Ρουσόπουλο: Συγκαταλέγεται στους
έγκυρους δημοσιογράφους –τα ονόματά τους στη συνέχεια- που είχαν την ιδέα να μην ρωτήσουν τον Α. Τσοχατζόπουλο για τα τρέχοντα, αλλά για το παρελθόν του. Την ιδέα την έκανε πράξη τον Απρίλιο του 1997, γράφοντας στο περιοδικό «BIG»: πολύτιμο το υλικό του! Θερμές ευχαριστίες και στην Όλγα Μπακομάρου (περιοδικό «Γυναίκα», Απρίλιος 2000), στον Μπάμπη Παπαπαναγιώτου (Μάιος 1995, περιοδικό «ΜΕΝ»), στον Γιώργο Λακόπουλο και τον Θανάση Λάλα («ΒΗΜΑ») για τις πολλαπλές αναφορές τους, στην Φώφη Γιωτάκη για τις συνεντεύξεις της στο «ΕΘΝΟΣ», στον Τάσο Παππά στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», τον Λουκά Δημάκα, τον Δημήτρη Τσαλαπάτη και τον Γιάννη Πολίτη για τα όσα έγραψαν στα «ΝΕΑ», στον Σταύρο Λυγερό στον «ΕΠΕΝΔΥΤΗ» αλλά και σε όλους τους άλλους: οι συνεντεύξεις τους με τον Άκη Τσοχατζόπουλο απεικονίζονται στο αρχείο αναζήτησης που λειτουργεί στο akis.gr. Προφανώς δεκάδες άλλοι δημοσιογράφοι έχουν να καταθέσουν το δικό τους «κομμάτι» σε αυτό το παζλ: τους παρακαλούμε να το πράξουν σε συνεργασία με το akis.gr.
Άλλωστε το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι το τελικό. Επιδέχεται, όπως θα δείτε, σχολίων: τα μικρά ένθετα είναι από σχόλια των δημοσιογράφων που προαναφέραμε.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων «πατά» σε περισσότερες από μια ηπείρους ή χώρες και σε τουλάχιστον δύο με τρεις περιφέρειες της χώρας: Είναι η προσφυγιά, από τον Πόντο και την Πόλη, την Αίγυπτο, την Κύπρο, είναι η συρρίκνωση του Ελληνισμού μετά το σχηματισμό των βαλκανικών κρατών, είναι οι γάμοι με τους… παρεξηγήσιμους «μη Έλληνες».
Έτσι κι ο Αθανάσιος – Απόστολος Τσοχατζόπουλος είναι παιδί ενός Κωνσταντινουπολίτη και μιας Ηπειρώτισσας. Ο πατέρας του, ο Ευάγγελος, ήταν το νεώτερο από τα πέντε παιδιά που έφερε μαζί της στην Ελλάδα η γιαγιά του, η κα Φωφώ Τσοχατζοπούλου από την Πόλη. Εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη το 1926. Η μητέρα του, η κα Αρετή Γεωργάκη γεννήθηκε στα Γιάννενα (στην οδό Βελισαρίου 49). Ο παππούς του, ο Στέφανος Γεωργάκης, με καταγωγή από τα Μαστοροχώρια Κονίτσης, συμμετείχε το 1914 στην προσωρινή κυβέρνηση του Ι. Ζωγράφου στην απελευθερωθείσα Βόρεια Ήπειρο. Την άφησε νωρίς ορφανή και αργότερα παντρεύτηκε τον πατέρα του, στη Θεσσαλονίκη το 1939. Ανέθρεψε τρία αγόρια, (ο Άκης έχει δύο μικρότερα αδέλφια, τον Στέφανο, που ζει στο Μόναχο και τον Κώστα, που εργάζεται στη Θεσσαλονίκη).
• Από μικρός, ο Απόστολος-Αθανάσιος είχε συνηθίσει να τον φωνάζουν είτε «Άκη» είτε «Τσόχα», χάριν συντομίας. Πάντως ακόμη και σήμερα, στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Ανάπτυξης αποφεύγουν το «Άκης». Προτιμούν το Α. Τσοχατζόπουλος…
• Επί της γεννήσεως: …τον ρωτούν τι ζώδιο είναι. «Τοξότης», απαντά και -σύμφωνα με τους αστρολόγους- ένας Τοξότης χα¬ρακτηρίζεται από φιλοδοξία, φιλοσοφική διάθεση, ελευθερία, ανεξαρτη¬σία, υπερβολή και τυχοδιωκτισμό. «Όλα με χαρακτηρίζουν», θα σπεύσει να συμφωνήσει, παρότι ο επί του Τύπου στενός του συνεργάτης, Χρήστος Δρογκάρης, που είναι παρών στη συνέντευξη, έχει αντίρρηση για τον τυχοδιω¬κτισμό!
Ο πατέρας κατέβηκε λίγο πριν από τον Πόλεμο του ’40 στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα γεννήθηκε το 1939 ο… πρωτότοκος.
Ο κ. Ευάγγελος Τσοχατζόπουλος άφησε την οικογένεια του στην Αθήνα και πήγε φαντάρος στο αλβανικό μέτωπο.
Από το 1940, ξαναγύρισαν στη Θεσσαλονίκη, όπου και έζησαν όλη τη ζωή τους.
Τριανταπέντε χρόνια αργότερα, ο γιος του θα επιστρέψει στην Ελλάδα, μετά από 17 χρόνια μόνιμης διαμονής στη Γερμανία, για να «στρατευθεί» στο ΠΑΣΟΚ…
Ο κ. Ευάγγελος, αφού οι Γερμανοί νίκησαν στον πόλεμο, πήρε πάλι γυναίκα και παιδιά και γύρισε στη Θεσσαλονίκη. Στην οδό Κομνηνών 24, στην αγορά Μοδιάνο, τη γειτονιά με τα ανθοπωλεία, ήταν το πατρικό σπίτι. Από την οδό Ερμού, στη Στοά Μοδιάνο, ήταν το κατάστημα αλλαντικών των αδελφών Τσοχατζόπουλου, οικογε¬νειακή επιχείρηση, με το όνομα «Αλλαντικά Τσοχατζόπουλου. Ποιότης Άλφα», όπως έλεγε η ταμπέλα έξω από το μαγαζί της οικογένειας, που είχε φέρει τις συνταγές για καλά αλλαντικά, λουκάνικα και σαλάμια από την Κωνσταντινούπολη.
Αργότερα, το 1953, η επιχείρηση κλείνει και ο κ. Ευάγγελος θα βρεθεί στον ΟΑΣΘ, μέχρι να βγει στη σύνταξη.
Για τον πατέρα ήταν θέμα αρχής: πρώτον, ο γιος του να μάθει πώς βγαίνει το μεροκάματο και δεύτερον, να παίξει στον ΠΑΟΚ. Ο κ. Ευάγγελος, νεαρός αθλητής, ήταν στο τμήμα πυγμαχίας της ΧΑΝΘ, αθλητικό σύλλογο ΒΑΟ
• Σε ερώτηση δημοσιογράφου για την περίοδο αυτή θα πει: «Είχα μάθει από παιδί να δουλεύω, δεν φοβήθηκα ποτέ τη δουλειά. Στο οικογενειακό μαγαζί, παράλληλα με το σχολείο, κι όταν τέλειωσα το γυμνάσιο, για έναν χρόνο πριν φύγω στο εξωτερικό, εργάστηκα στο λογιστήριο του Παπαστράτου. Αυτή η ζωή με είχε οπλίσει με αυτοπεποίθηση και αυτό το οφείλω στον πατέρα μου. «Άμα δουλεύεις, να μην φοβάσαι κανέναν, θα βρεις πάντα λύση», είναι η κληρονομιά που μου άφησε»!
Έτσι, ο Άκης στις διακοπές πούλαγε σάντουιτς στο σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης, όπου ο πατέρας του Ευάγγελος διατηρούσε το κυλικείο και μετά –από τα 13 του- πή¬γαινε για προπόνηση στην εφηβική ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ.
• Ο παλιός του προπονητής, Ηράκλης Κλάγκας, θυμάται καλά: «Τον Άκη τον είχα δυο χρονιές στην ομάδα. Το 1953 και το 1954. Καλό, σεμνό παιδί και με προσόντα. Ήταν 1.80, ψηλός για την εποχή. Θα μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα σαν "τριάρι", τα μαθήματα, όμως, του πήραν τα μυαλά»…
Τα μυαλά του «πήραν αέρα» και ήθελε να πετάξει. Άνοιξε φτερά για τη σχολή Ικάρων και σε ηλικία δεκαοχτώ ετών κατέβηκε στην Αθήνα να δώσει εξετάσεις. Οι γιατροί όμως είχαν άλλη γνώμη. «Μου βρήκαν συστολικό φύσημα του μυο¬καρδίου. Δεν αισθάνθηκα, μέχρι σήμερα, να έχω κανένα πρόβλημα, αλλά τό¬τε με έκοψαν!» είπε ο ίδιος στον Θ. Ρουσόπουλο, που σχολιάζει:
• Ήταν απωθημένο του να μπει σε πολεμικό αεροπλάνο. Παρότι, όμως, έγι¬νε υπουργός Αμύνης, ακόμη (Σ.Σ. η συνέντευξη δόθηκε το 1997) δεν έχει εκμεταλλευτεί την ευκαιρία: «Θα μπω σε F-16. Πρέπει όμως πρώτα να κλείσω δωδεκάμηνο ως υπουργός Αμύνης. Να κάνω, δηλαδή, τη βασική θητεία πρώτα και μετά να μπω στη μάχη».
Αργότερα είχε την εμπειρία της πτήσης και με F-16 και με F-5!
• Ο Γιάννης Μυλωνάς, ψυχίατρος στο επάγγελμα, συμμαθητής και στενός φίλος του Άκη, θυμάται: «Κάθε πορεία για την Κύπρο σήμαινε και κοπάνα από το σχολείο. Ο Άκης, πάντα παρών. Το αίμα του έβραζε, όπως όλων μας. Ήταν η μόνη πολιτική πράξη που κάναμε στα νιάτα μας».
• Ένας άλλος φίλος του και παλαιός συμμαθητής από το Β' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης, έχει μόνο καλά να πει. «Ήταν καλό παιδί, συμ¬μαζεμένο και λογικό. Στο σχολείο, χωρίς πολύ διάβασμα, κατάφερνε να εί¬ναι μέσα στην πρώτη πεντάδα. Αρκετά καλά -παρόλο που ήταν ντροπαλός- τα κατάφερνε και με τα κορί¬τσια. Ήταν ο ωραίος της παρέας».
Για να εξοικονομήσει χρήματα για τις σπουδές του, από το 1957, που πήρε απολυτήριο του Β΄Γυμνασίου, και για δύο χρόνια πριν φύγει στο εξωτερικό, εργάστηκε στο λογιστήριο του Παπαστράτου. Τον Απρίλιο του 1959 έφυγε για τη Δυτική Γερμανία. Εγκαταστάθηκε στο Μόναχο γιατί τον δέχτηκαν στο Πολυτεχνείο και συνεχίζει υποχρεωτικά να δουλεύει και εκεί, παράλληλα με τις σπουδές στο Πολυτεχνείο. Μεταξύ άλλων, πλύσιμο πιάτων και ποτηριών, σερβιτόρος, οδηγός, εκφορτωτής, σε εργοστάσιο παραγωγής ελαστικών, ως και θερμαστής καζανιών και στις τρεις βάρδιες.
• Τότε πίστευε ότι άφησε την Ελλάδα για λίγο: τελικά έμεινε 16 ολόκληρα χρόνια στο εξωτερικό μια και ήρθε η Χούντα, και το 1968 μεσολάβησε η αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειάς του από τη Χούντα.
Το 1964 πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού και ξεκινά την επαγγελματική του σταδιοδρομία, συνεχίζοντας και μεταπτυχιακές σπουδές: το 1967 του απονέμεται το μεταπτυχιακό δίπλωμα του Οικονομολόγου Μηχανικού.
Μαζί με το πρώτο δίπλωμα (1964) και ο γάμος: 25 ετών, παντρεύεται την Γκούντρουν Μολντενχάουερ. Την ίδια χρονιά γεννιέται η Αρετή, η κόρη του και πέντε χρόνια αργότερα, το 1969, ο γιος τους Αλέξης.
21 του Απρίλη 1967: Τα νέα για το πραξικόπημα, όπως όλο τον κόσμο, συγκλονίζουν και την ελληνική κοινότητα του Μονάχου, και φυσικά ιδιαιτέρως τους εργαζόμενους, τους φοιτητές και τους επιστήμονες, που ενημερώνονται για τις εξελίξεις από το ραδιόφωνο και κινητοποιούνται. Από την πρώτη στιγμή δημιουργείται μια ισχυρή αντιδικτατορική κίνηση.
Τα σχέδια του να επιστρέψει στην Ελλάδα ματαιώνονται και ξεκινά ενεργά την πολιτική δράση του:
Στις 24 Απριλίου 1967 το πρώτο φύλλο της εφημερίδας "Δημοκρατία", η πρώτη αντιδικτατορική φωνή, είναι ο «καρπός» της κίνησης.
Ακολουθεί η μηνιαία έκδοση «Αγώνας» των φίλων του ΠΑΚ στο τυπογραφείο του Β. Στρομπολάκου, όπου συλλογικά πραγματοποιείται η έκδοση σ΄ ένα υπόγειο τυπογραφείο με μια παλιά Heidelberg.
Το 1968 γνωρίζει τον Ανδρέα Παπανδρέου στη Φρανκφούρτη και δημιουργεί μαζί με μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων της Γερμανίας τους «Φίλους του ΠΑΚ».
Το 1970 γίνεται μέλος του πολιτικού του τμήματος αρχικά, και αργότερα μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ από το 1971.
• Η γνωριμία του Άκη με τον Ανδρέα έγινε το 1968 στη Γερμανία: «Ζούσα από το '59 στη Γερμανία, μακριά από τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας εκείνης της εποχής. Στην πολιτική σκηνή της χώρας που ζούσα, κυριαρχούσαν τα κινήματα του ‘60, της αμφισβήτησης, του μεταπολεμικού συστήματος, της αναζήτησης νέων πολιτικών και κοινωνικών απαντήσεων στα προβλήματα των πολιτών και υποστήριξη νέων κοινωνικών κινημάτων, που αντικειμενικά με είχαν επηρεάσει, όπως κι όλη τη νεολαία της Ευρώπης, άλλωστε. Τρία γεγονότα-σταθμοί κυριαρχούσαν στους λαούς εκείνης της εποχής. Ο Μάης του '68, η δικτατορία στη Χιλή ΄72 και η δικτατορία στην Ελλάδα ΄67. Γεγονότα που άνοιξαν για πολλούς «νέους ορίζοντες» για «νέους αγώνες» για τους λαούς και τον άνθρωπο. Σ' αυτό το γενικό κλίμα, ιδιαίτερα έντονο για τους Έλληνες του εξωτερικού, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία πολέμησαν τη Χούντα, ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου και πρότεινε όχι μόνο αντιδικτατορικό αγώνα για να πέσει η χούντα, αλλά και αγώνες κοινωνικούς, δημοκρατικούς, με εθνικό απελευθερωτικό χαρακτήρα. Συναντήθηκαν στο Ρουσελσχάιμ. Είχε ζητήσει τότε ο Ανδρέας να δει τα στελέχη από το Μόναχο, που δρούσαν αυτόνομα και σε ορισμένους είχε ήδη αφαιρεθεί η ιθαγένεια από το καθεστώς Τότε, ο Άκης μαζί με τρεις-τέσσερις συντρόφους του στο Μόναχο ασκούσε σκληρή κρι¬τική για τον τρόπο λειτουργίας του ΠΑΚ, που δεν άφηνε απ’ έξω φυσικά και τον ίδιο τον Ανδρέα. Σήμερα (1998) θυμάται:
«Εγώ και άλλοι στο Μόναχο, επηρεα¬σμένοι από τις «αμφισβητήσεις» του Μάη '68, έβαζα θέματα ισότιμης λειτουργίας της οργάνωσης. Ότι όλοι είμαστε ίσοι μέσα στο ΠΑΚ και ότι ο Ανδρέας δεν ήταν υπεράνω κριτι¬κής. Ο Ανδρέας το έμαθε και ζήτησε να δει τους "αιρετικούς του Μονάχου". Εμένα, τον Γιάννη Σακελλαρίου (νυν ευρωβουλευτή του SPD), τον Βασιλειάδη, τον Τσουγιόπουλο και τον Λιακόπουλο».
Από τότε όμως ο Ανδρέας τον κέρδισε. Θα πει: «Είχε το χάρισμα να επικοινωνεί. Ήταν ένας ευαίσθητος και ανοιχτός άνθρωπος, που εντυπωσίαζε τον συνομιλητή του. Μπορεί να συμφωνούσε ή να διαφωνούσε κανείς με τις θέσεις του, που κάποτε ίσως ήταν και σκληρές. Αλλά πάντα τις χαρακτήριζε η σαφήνεια και η καθαρότητα, και σε σχέση με την Ελλάδα και την προοπτική της και σε σχέση με το προοδευτικό κίνημα. Είχε έναν αναλυτικό τρόπο σκέψης και μαθηματική λογική και κατέληγε συνήθως σε καθαρή θέση και πρόταση»!
• Αλλά και ο Α. Παπανδρέου γρήγορα τον εμπιστεύτηκε, δημιούργησε σταθερή συνεργασία μαζί του και συμμετείχε σε κρίσιμες συναντήσεις, όπως με τον Α. Μπριλλάκη, για να συζητήσουν τις προϋποθέσεις συνεργασίας του ΠΑΚ με το ΠΑΜ στην πρώτη συνάντηση γνωριμίας Παπανδρέου - Φλωράκη το 1973 στην Ελβετία, μετά την εκλογή του σε γενικό γραμματέα του ΚΚΕ.
Στο Μόναχο το επαγγελματικό γραφείο του Ακη Τσοχατζόπουλου του πολιτικού μηχανικού, έγινε και βάση διεθνούς επικοινωνίας. Κάθε επίσκεψη του Παπανδρέου στη Γερμανία άρχιζε και τέ¬λειωνε σ' αυτό το στρατηγείο.
• Δύο μικρά παιδιά, η Αρετή και ο Αλέξης, με¬γάλωναν ανάμεσα σε αφίσες, προκηρύξεις και ατέλειωτες συζητήσεις περί σοσιαλισμού. Η Αρετή, τριάντα δύο χρόνων σήμερα (1997), αρχιτέκτων, γυρίζει αρκετά χρόνια πίσω:
«Ήταν το 1972, ήμουν δεν ήμουν οχτώ ετών, όταν για μια ακόμα φορά ήρθε ο Παπανδρέου στο σπίτι μας. Γινόταν χα¬μός. Είχα κρυφτεί πίσω από μια πολυθρόνα και τον παρακολουθούσα να χορεύει ζεϊμπέκικο. Κάποια στιγμή με πήρε το μάτι του, έκοψε τη φιγούρα στη μέση, με πήρε αγκαλιά και συνέχισε το χορό μαζί μου. Έτσι γνώρισα τον Ανδρέα».
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χόρευε συχνά ζεϊμπέκικο. Ο Άκης, αν και καλός χορευτής, κρύβει εκπλήξεις: «Πρέπει να σας πω ότι προτιμώ την κλασική μουσική», θα πει. Στη Γερμανία πήγαινε τακτικά στο θέατρο. Τα πρώτα χρόνια ήταν και τακτικός επισκέπτης στο Μέγαρο Μουσικής. Προτιμά Βάγκνερ και Μπετόβεν αλλά και Στράους και άλλους. Αγαπημένο του έργο «Ο Τριστάνδος και η Ιζόλδη». Είναι κάτι που του έμεινε απ' τη Γερμανία.
Η στράτευση του στον αντιδικτατορικό αγώνα είχε τις πρώτες συνέπειες τους το 1968, όταν η δικτατορία του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια. Αποκλεισμένος από την πατρίδα, εντείνει την πολιτική του δραστηριότητα: αδιάκοπες εκδηλώσεις, πολιτικές πρωτοβουλίες, συναντήσεις και ταξίδια σε όλη τη Γερμανίαμ αλλά και σε στην Ιταλία, στην Σουηδία, στην Αυστρία κ.α. συνιστούν το προσωπικό του έργο, συμβολή στο συνολικό αγώνα και τη συνεργασία με κοινωνικά και δημοκρατικά κινήματα στην Ευρώπη. Ανέκτησε την ελληνική ιθαγένεια 7 χρόνια αργότερα, όταν ήδη βρισκόταν 6 μήνες στην Ελλάδα…
• Δεν μετάνιωσε που μπήκε στην πολιτική. Πιστεύει πως το μεγαλύτερο κέρδος του είναι η επικοινωνία με τους ανθρώπους. Μια επικοινωνία, που στ' αυτιά σας ίσως φαντάζει δύσκολη, αφού είναι γνωστό ότι ο Άκης Τσοχατζόπουλος χρησιμοποιεί στρυφνή γλώσσα. Παραδέχεται πως, γυρίζοντας στην Ελλάδα μετά 15 χρόνια διαρκούς παραμονής στη Γερμανία, είχε ευθύνη δύσκολης προσαρμογής, γεγονός που εκφράζεται με τη στρυφνή, αλλά και ιδιόμορφη σύνταξη που χρησιμοποιούσε, τώρα έχει βελτιώσει τη γλώσσα του. Στα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας φίλοι του θα δηλώσουν: «Ο Άκης τις περισσότερες φορές σκέφτεται στα γερμανικά και μεταφράζει στα ελ¬ληνικά. Είναι φυσικό. Έμεινε τόσα χρόνια εκεί».
Από το 1972 ξεκινά τη λειτουργία του γραφείου τεχνικών και οικονομικών μελετών «Plan & Bau GmbH». Παρά τις έντονες επαγγελματικές δραστηριότητες, που τον οδηγούν σε πολλές πόλεις της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας και της Ελβετίας, με μελέτες και επιβλέψεις σε έργα πολιτικού μηχανικού, τούνελ, αυτοκινητόδρομους κτιριακά βιομηχανικά έργα παράλληλα το προσωπικό του γραφείο έγινε το επικοινωνιακό κέντρο του ΠΑΚ στην Ευρώπη.
Όμως τότε μόλις ήρθαν τα νέα της κατάρρευσης της χούντας, ο Άκης Τσοχατζόπουλος εγκαταλείπει τα πάντα, φορτώνει τα πράγματά του σε ένα ταλαιπωρημένο «Citroen» και επιστρέφει στην Ελλάδα!
• Μερικά απ' τα μεγάλα έργα, στα οποία συμμετείχε, έγιναν στην Αυστρία. Έχτι¬σε τις εισόδους δύο μεγάλων τούνελ στα σύνορα με τη Γερμανία. «Γι' αυτό και η ιδιαίτερη συμπάθεια μου στα τούνελ» λέει, κλείνοντας το μάτι (Σ.Σ. σε συνέντευξη του το 1995). Ήταν σίγουρα απ' αυτούς για τους οποίους ο Ανδρέας θα έλεγε πως βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ. Κανένα τούνελ που να οδηγεί στο Μαξίμου δεν χτί¬σατε; τον ρωτάμε πάλι πειραχτικά. «Στο Μαξίμου μπαίνεις πανηγυρικά από την κύρια πόρτα. Δεν χρειάζεται τούνελ. Ή μπαίνεις ή δεν μπαίνεις». Είναι η σοβαρή απάντηση και μετά, χαμογελώντας, συνεχίζει: «Περιμένω από τον Λαλιώτη πότε θα τελειώσει τα τούνελ του μετρό, να τραβήξει και μια γραμμή προς Μαξίμου»…
• Περηφανεύεται γιατί έχτισε καμιά δεκαριά πολυκατοικίες με πι¬σίνες και πολύ πράσινο στις στέγες. Ο ίδιος δεν απέκτησε πισίνα, αλλά έβα¬λε πολύ πράσινο στη ζωή του. Λόγω ΠΑΣΟΚ φυσικά. Στην Ελλάδα, επί¬σης, έχτισε ως επιβλέπων μηχανικός μερικές βίλες στην Πολιτεία. Τον ρω¬τάμε πειραχτικά αν οι βίλες είναι στη θέση τους, και γελώντας μας καλεί να τις επισκεφθούμε.
• Όπως μας λέει ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου, Κώστας Λιάσκας, «είναι ενεργό μέλος του ΤΕΕ και ψηφί¬ζει κανονικά».
Η δημοκρατία αποκαθίσταται, ο Ανδρέας Παπανδρέου παρουσιάζει την ιδρυτική διακήρυξη της "3ης Σεπτέμβρη". Αμέσως μετά την επιστροφή του ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ ασχολείται με την οργανωτική συγκρότηση του κινήματος. Από το 1974 έως το 2003 συμμετέχει ανελλιπώς, σε όλα τα Εκτελεστικά Γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ κατέρχεται για πρώτη φορά σε εθνικές εκλογές: παίρνει ποσοστό 13,5% και εκλέγει 15 βουλευτές.
Για δύο χρόνια, η οικογένεια του παραμένει στο Μόναχο. Θα δηλώσει αργότερα: «Λειτούργησα υπέρμετρα εγωιστικά. Άφησα τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου σε δεύτερη μοίρα και έβαλα την πολιτική μπροστά».
«Τό¬τε μου κόστισε, που ασχολήθηκε τόσο παθιασμένα με την πολιτική. Τώρα που μεγάλωσα, όμως, τον συγχωρώ», λέει η κόρη του Αρετή και συνεχίζει: «Σαν παιδιά, δεν μας πήγαινε ούτε σ' ένα λούνα παρκ. Όταν όμως έβλεπα να τον χειροκροτούν στις ομιλίες του, του τα συγχωρού¬σα όλα».
Τον δεύτερο χρόνο της επιστροφής του στην Ελλάδα, ανοίγει γραφείο μελετών και επιβλέψεων, συνεργαζόμενος με τον εργολάβο κ. Φώτη Αρβανίτη: και εκείνος είχε πρόσφατα επιστρέψει από την Αυστραλία. Μέχρι το 1981 ασχολήθηκε με κτιριακές και οικονομικές μελέτες και επιβλέψεις, εξασφαλίζοντας έτσι την οικονομική του αυτοτέλεια. Βέβαια η πολιτική δουλειά και η οργανωτική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της ενεργητικότητας του.
• Από τότε «κτίζει» το προφίλ, που θα το αποτυπώσει εύστοχα η Όλγα Μπακομάρου το 2000: «Μετριοπαθής στη λειτουργία του και «χαμηλών τόνων» στη δημόσια παρουσία του, ο Άκης Τσοχατζόπουλος είναι ο πολιτικός, που θα μπορούσε να κρατά ως σημαία του το «νυν και αεί υπέρ πάντων το κόμμα»!
Η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του 1977 αποτελεί μια κορυφαία στιγμή για το ΠΑΣΟΚ. Εκεί αποφασίζεται η στρατηγική του "δημοκρατικού δρόμου για το σοσιαλισμό", καθορίζεται το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο της πορείας προς την εξουσία και περιγράφονται οι κοινωνικές αναφορές του Κινήματος.
Στις εκλογές του ’78 το ΠΑΣΟΚ διπλασιάζει το ποσοστό του και εκλέγει 92 βουλευτές. Καταλαμβάνει πια τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
• Είναι εκείνα τα χρόνια που του κολλούν το παρατσούκλι: «Ο ωραίος Μπρούμελ»! «Δεν ξέρω πώς βγήκε η ιστορία, αλλά δεν έχω καμιά σχέση. Ο Μπρούμελ ήταν στον αυστριακό στρατό κάποιος βαθμοφόρος, ο οποίος επιδίδετο με επιτυχία στις σχέσεις των δύο φύλων. Επομένως, δεν ξέρω πώς βγήκε αυτό για μέ¬να». Οι σχέσεις με το άλλο φύλο πώς είναι; «Καλές, χμ... καλές, σε ανθρώ¬πινη βάση».
Τον Ιούλιο του 1981, η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει τη Διακήρυξη της Κυβερνητικής Πολιτικής, το πρόγραμμα, που ονομάστηκε «Συμβόλαιο με το Λαό» και αποτέλεσε το πλαίσιο της Κυβερνητικής Πολιτικής, που προβλήθηκε στην προεκλογική περίοδο με το σύνθημα και το στόχο της Αλλαγής.
Στις 18 Οκτωβρίου 1981 η μεγάλη επικράτηση. Με το 48% των ψήφων του εκλογικού σώματος το ΠΑΣΟΚ διαθέτει 173 βουλευτές.
Το όνομα του περιλαμβάνεται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Εκλέγεται βουλευτής και γίνεται μέλος της πρώτης αυτοδύναμης σοσιαλιστικής κυβέρνησης της χώρας.
• Ξεχωριστό «παράσημο» στην κομματική του διαδρομή ήταν η περίφημη «τρόικα», στην οποία συμμετείχε μαζί με τον Γιώργο Γεννηματά και τον Κώστα Λαλιώτη. Ιδιαίτερα τότε που αρρώστησε ο Α. Παπανδρέου, το 1988, «η τρόικα ήταν που στήριξε και κράτησε ενωμένο το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να φαίνεται αυτό προς τα έξω». Δεν είναι τυχαίο το ανέκδοτο που λέγανε για τους ρόλους των τριών: «Ο Λαλιώτης συλλάμβανε την ιδέα, ο Γεννηματάς την έκανε πολιτική και ο Τσοχατζόπουλος την περνούσε στον πρόεδρο»...
Αναλαμβάνει το Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Γνωρίζει, λόγω σπουδών, το εύρος των αρμοδιοτήτων του και παρουσιάζει έργο:
Στην τριετία 1982-84 καθόρισε με τον Νόμο 1418/84 το νέο θεσμικό πλαίσιο παραγωγής των Δημοσίων Έργων, που ισχύει - με τροποποιήσεις μέχρι σήμερα. Με τον ίδιο νόμο θεσμοθέτησε το Ινστιτούτο Οικονομίας Κατασκευών.
Προώθησε το 1982 την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, με τη δημιουργία του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας (ΟΑΣΠ) και του Ινστιτούτου Τεχνολογικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ) στη Θεσσαλονίκη.
Τότε ξεκίνησαν επίσης, τα πρώτα τμήματα του ολοκληρωμένου αυτοκινητοδρόμου Αθηνών – Θεσσαλονίκης- Κατερίνης, καθώς και άλλα σημαντικά οδικά έργα, αποκλειστικά με εθνικούς πόρους. Στη Βόρεια Ελλάδα κατασκευάζεται η οδός Θεσσαλονίκης –Μουδανιών προς Χαλκιδική, κατασκευάζεται η Γέφυρα του Αξιού, γίνεται το σημαντικότερο συγκοινωνιακό έργο της Θεσσαλονίκης, που εξασφαλίζει με τον περιφερειακό δακτύλιο την περιφερειακή κίνηση της Θεσσαλονίκης, η γνωστή εσωτερική περιφερειακή, η Ανατολική Περιφερειακή, τα Μυτιλινάκια, 5ος προβλήτας στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, κ.α.
Την ίδια περίοδο κατασκευάστηκε από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων η σήραγγα Αρτεμησίου -μήκους 1,5 χλμ.- στον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου-Τρίπολης, ξεπερνώντας έτσι το ιστορικό εμπόδιο του Αχλαδόκαμπου για την Πελοπόννησο και άρχισε η κατασκευή του σημαντικότερου οδικού έργου σύνδεσης Ανατολικής και Δυτικής Ελλάδας, η σήραγγα της Κατάρας στην Πίνδο, μήκους 3,5 χλμ. πρόδρομο έργο και προϋπόθεση για την κατασκευή της Εγνατίας Οδού που ακολούθησε χρόνια αργότερα.
Σηματοδότησε τέλος από το 1982 την είσοδο της Ελλάδας στις περιβαλλοντικές υποδομές, με έργα ποιότητας ζωής και οικολογικής προστασίας του Σαρωνικού και του Θερμαϊκού. Κατασκευάστηκαν ο κεντρικός αποχετευτικός αγωγός και το κέντρο βιολογικού καθαρισμού λυμάτων στην Θεσσαλονίκη. Τα κέντρα βιολογικού καθαρισμού στην Ψυτάλλεια και στη Μεταμόρφωση για την Αττική.
• Για την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τη σημερινή συγκυρία θα πει στον Θανάση Λάλα: «Όταν γίναμε κυβέρνηση, αρκούσε να πει ο Παπανδρέου "κατοχυρώνω την εθνική συμφιλίωση, αναγνωρίζω την ελληνική αντίσταση" και το εκλογικό σώμα παραληρούσε. Με μια σειρά από «εύκολα» μέτρα δημιουργούσες τότε ένα καλό κλίμα και ικανοποιούσες τον κόσμο, γιατί είχαν συσσωρευθεί πολλών χρόνων ανικανοποίητες απαιτήσεις και ανάγκες. Σήμερα πια το πολιτικό παιχνίδι δεν παίζεται στο να κάνω κάποια παροχή, να δώσω πέντε δεκάρες, να αυξήσω μια σύνταξη. Τώρα χρειάζονται ολοκληρωμένες στρατηγικές, να πάρεις τη χώρα και να τη σπρώξεις, να πάει από το ένα στάδιο στο άλλο. Είμαστε σε μια άλλη εποχή. Είναι τελείως διαφορετικά τα δεδομένα».
Το 1ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ διεξάγεται 3 χρόνια μετά από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος αναλαμβάνει να συντονίσει την προετοιμασία για την επερχόμενη εκλογική δοκιμασία από τη θέση του Υπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ. Για ένα μικρό διάστημα είναι παράλληλα υπουργός Εργασίας και Δημόσιας Τάξης.
• Σχολιάζει για αυτή την περίοδο ο πρώην υπουργός Γιώργος Δασκαλάκης: «Στο ΠΑΣΟΚ δύο ανθρώπους φώναζε ο κό¬σμος με τα μικρά τους ονόματα: τον Ανδρέα και τον Άκη... Μετά τον Ανδρέα, ο Άκης ήταν ο πόλος συσπείρωσης του ΠΑΣΟΚ. Σε όλες τις εσωκομματικές συγκρούσεις λειτούργησε ως κυματοθραύστης. Ήταν το ένα τρίτο του Πα¬πανδρέου, αλλά ποτέ δεν ήταν περιβάλλον του. Δεν είχε καλές σχέσεις ού¬τε με τη Μαργαρίτα ούτε αργότερα με τη Δήμητρα».
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ανατρέπει το αμφίρροπο για το ΠΑΣΟΚ πολιτικό σκηνικό. Επιλέγεται η υποψηφιότητα Σαρτζετάκη, αντί του Καραμανλή. Έχουν προηγηθεί όμως παρασκηνιακές επαφές: Όπως αναφέρει σε συνέντευξή του, δύο μήνες πριν από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Ακης ανέλαβε εκ μέρους του Ανδρέα να βολιδοσκοπήσει τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. «Στην αρχή ο αείμνηστος φλέρταρε με την ιδέα, αλλά όσο κυλούσε η συζήτηση, επικράτησε η σχέση του με τον Κ. Καραμανλή και αρνήθηκε».
Τον Ιούνιο του 1985 ο λαός επικυρώνει με τη ψήφο του το έργο της «Αλλαγής». Το ΠΑΣΟΚ κατακτά το 45% και διαθέτει 161 βουλευτές.
• Στις κατηγορίες περί σπατάλης κονδυλίων για αυτή την περίοδο απαντά: «Ο Παπανδρέου ξεκίνησε να κάνει μια πολιτική συνολικής ανασυγκρότησης σε όλους τους τομείς. Η επιτυχής υλοποίηση αυτής της προσπάθειας δεν υπήρξε παντού ίδια. Τι περιμέναμε δηλαδή; Θα πατούσαμε κουμπιά και ο αγροτικός τομέας, που για δεκαετίας ήταν πρωτόγονος, θα άλλαζε ξαφνικά; Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε με πολλές απώλειες αυτή η προσπάθεια, με υψηλό κόστος και με περιορισμένη εθνική έπαρση μόνο. Τότε δεν υπήρχαν ούτε Περιφερειακά Προγράμματα, ούτε ΚΠΣ, ούτε Ταμεία Συνοχής όπως αργότερα. Αυτό δεν το αρνείται κανείς».
Αναλαμβάνει μετά τις εκλογές Υπουργός Προεδρίας και στη διετία 1985-87 προώθησε την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης, διαμορφώνοντας με τον νόμο 1519/85 νέο πλαίσιο σχέσεων κράτους-πολίτη.
Καθιέρωσε με τον νόμο 1735/87 τις αδιάβλητες προσλήψεις στο Δημόσιο, τον κοινωνικό έλεγχο και εμπέδωσε τα πολιτικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, που για πρώτη φορά απόκτησαν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Δημιούργησε την Υπηρεσία Πληροφοριών (ΥΑΠ) στο Υπουργείο Προεδρίας και εισήγαγε την πληροφορική στην δημόσια διοίκηση, ενώ από το 1985 αρχίζει να λειτουργεί το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, και το 1986, το Ινστιτούτο διαρκούς επιμόρφωσης, που προωθεί όλο το χρόνο κλιμάκια επιτόπιας κατάρτισης και ενημέρωσης για τους δημόσιους υπαλλήλους σε όλη την επικράτεια.
Τη διετία 1987-89 ως υπουργός Εσωτερικών έδωσε πνοή στη μέχρι τότε ισχνή Τοπική Αυτοδιοίκηση, κατοχυρώνοντας την οικονομική αυτονομία της με το νόμο 1828/89.
Διαμόρφωσε το πλαίσιο για την αποτελεσματική λειτουργία των αναπτυξιακών επιχειρήσεων των ΟΤΑ, αξιοποιώντας τα ανταποδοτικά τέλη. Για το έργο αυτό εξασφάλισε την πλήρη υποστήριξη τόσο της ΚΕΔΚΕ όσο και του προέδρου της κ. Μιλτιάδη Έβερτ στο Συνέδριο της Μυτιλήνης, που εγκρίθηκαν οι σχετικοί νόμοι που σηματοδότησαν τη νέα εποχή, των ΟΤΑ.
Σηματοδότησε τέλος από το 1982 την είσοδο της Ελλάδας στις περιβαλλοντικές υποδομές, με έργα ποιότητας ζωής και οικολογικής προστασίας του Σαρωνικού και του Θερμαϊκού. Κατασκευάστηκαν ο κεντρικός αποχετευτικός αγωγός και το κέντρο βιολογικού καθαρισμού λυμάτων στην Θεσσαλονίκη. Τα κέντρα βιολογικού καθαρισμού στην Ψυτάλλεια και στη Μεταμόρφωση για την Αττική.
• Για την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τη σημερινή συγκυρία θα πει στον Θανάση Λάλα: «Όταν γίναμε κυβέρνηση, αρκούσε να πει ο Παπανδρέου "κατοχυρώνω την εθνική συμφιλίωση, αναγνωρίζω την ελληνική αντίσταση" και το εκλογικό σώμα παραληρούσε. Με μια σειρά από «εύκολα» μέτρα δημιουργούσες τότε ένα καλό κλίμα και ικανοποιούσες τον κόσμο, γιατί είχαν συσσωρευθεί πολλών χρόνων ανικανοποίητες απαιτήσεις και ανάγκες. Σήμερα πια το πολιτικό παιχνίδι δεν παίζεται στο να κάνω κάποια παροχή, να δώσω πέντε δεκάρες, να αυξήσω μια σύνταξη. Τώρα χρειάζονται ολοκληρωμένες στρατηγικές, να πάρεις τη χώρα και να τη σπρώξεις, να πάει από το ένα στάδιο στο άλλο. Είμαστε σε μια άλλη εποχή. Είναι τελείως διαφορετικά τα δεδομένα».
Το 1ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ διεξάγεται 3 χρόνια μετά από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος αναλαμβάνει να συντονίσει την προετοιμασία για την επερχόμενη εκλογική δοκιμασία από τη θέση του Υπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ. Για ένα μικρό διάστημα είναι παράλληλα υπουργός Εργασίας και Δημόσιας Τάξης.
• Σχολιάζει για αυτή την περίοδο ο πρώην υπουργός Γιώργος Δασκαλάκης: «Στο ΠΑΣΟΚ δύο ανθρώπους φώναζε ο κό¬σμος με τα μικρά τους ονόματα: τον Ανδρέα και τον Άκη... Μετά τον Ανδρέα, ο Άκης ήταν ο πόλος συσπείρωσης του ΠΑΣΟΚ. Σε όλες τις εσωκομματικές συγκρούσεις λειτούργησε ως κυματοθραύστης. Ήταν το ένα τρίτο του Πα¬πανδρέου, αλλά ποτέ δεν ήταν περιβάλλον του. Δεν είχε καλές σχέσεις ού¬τε με τη Μαργαρίτα ούτε αργότερα με τη Δήμητρα».
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ανατρέπει το αμφίρροπο για το ΠΑΣΟΚ πολιτικό σκηνικό. Επιλέγεται η υποψηφιότητα Σαρτζετάκη, αντί του Καραμανλή. Έχουν προηγηθεί όμως παρασκηνιακές επαφές: Όπως αναφέρει σε συνέντευξή του, δύο μήνες πριν από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Ακης ανέλαβε εκ μέρους του Ανδρέα να βολιδοσκοπήσει τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. «Στην αρχή ο αείμνηστος φλέρταρε με την ιδέα, αλλά όσο κυλούσε η συζήτηση, επικράτησε η σχέση του με τον Κ. Καραμανλή και αρνήθηκε».
Τον Ιούνιο του 1985 ο λαός επικυρώνει με τη ψήφο του το έργο της «Αλλαγής». Το ΠΑΣΟΚ κατακτά το 45% και διαθέτει 161 βουλευτές.
• Στις κατηγορίες περί σπατάλης κονδυλίων για αυτή την περίοδο απαντά: «Ο Παπανδρέου ξεκίνησε να κάνει μια πολιτική συνολικής ανασυγκρότησης σε όλους τους τομείς. Η επιτυχής υλοποίηση αυτής της προσπάθειας δεν υπήρξε παντού ίδια. Τι περιμέναμε δηλαδή; Θα πατούσαμε κουμπιά και ο αγροτικός τομέας, που για δεκαετίας ήταν πρωτόγονος, θα άλλαζε ξαφνικά; Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε με πολλές απώλειες αυτή η προσπάθεια, με υψηλό κόστος και με περιορισμένη εθνική έπαρση μόνο. Τότε δεν υπήρχαν ούτε Περιφερειακά Προγράμματα, ούτε ΚΠΣ, ούτε Ταμεία Συνοχής όπως αργότερα. Αυτό δεν το αρνείται κανείς».
Αναλαμβάνει μετά τις εκλογές Υπουργός Προεδρίας και στη διετία 1985-87 προώθησε την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης, διαμορφώνοντας με τον νόμο 1519/85 νέο πλαίσιο σχέσεων κράτους-πολίτη.
Καθιέρωσε με τον νόμο 1735/87 τις αδιάβλητες προσλήψεις στο Δημόσιο, τον κοινωνικό έλεγχο και εμπέδωσε τα πολιτικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, που για πρώτη φορά απόκτησαν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Δημιούργησε την Υπηρεσία Πληροφοριών (ΥΑΠ) στο Υπουργείο Προεδρίας και εισήγαγε την πληροφορική στην δημόσια διοίκηση, ενώ από το 1985 αρχίζει να λειτουργεί το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, και το 1986, το Ινστιτούτο διαρκούς επιμόρφωσης, που προωθεί όλο το χρόνο κλιμάκια επιτόπιας κατάρτισης και ενημέρωσης για τους δημόσιους υπαλλήλους σε όλη την επικράτεια.
Τη διετία 1987-89 ως υπουργός Εσωτερικών έδωσε πνοή στη μέχρι τότε ισχνή Τοπική Αυτοδιοίκηση, κατοχυρώνοντας την οικονομική αυτονομία της με το νόμο 1828/89.
Διαμόρφωσε το πλαίσιο για την αποτελεσματική λειτουργία των αναπτυξιακών επιχειρήσεων των ΟΤΑ, αξιοποιώντας τα ανταποδοτικά τέλη. Για το έργο αυτό εξασφάλισε την πλήρη υποστήριξη τόσο της ΚΕΔΚΕ όσο και του προέδρου της κ. Μιλτιάδη Έβερτ στο Συνέδριο της Μυτιλήνης, που εγκρίθηκαν οι σχετικοί νόμοι που σηματοδότησαν τη νέα εποχή, των ΟΤΑ.
Εισήγαγε επίσης στην Βουλή το 1989, τον πιο καλό και τον αναλογικότερο εκλογικό νόμο, που ίσχυσε ποτέ στη χώρα και εφαρμόστηκε στις τριπλές εκλογές Ιουνίου 1989, Νοεμβρίου 1989 και Απριλίου 1990.
• Παρά το έργο του εμφανίζει ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Θα πει αργότερα: «Οφείλεται στο ότι στο ΠΑΣΟΚ πολλά χρόνια λειτούργησα ως ο «δεύτερος» στο κόμμα. Αυτός που φορτώνεται όλα τα δυσά¬ρεστα, ενώ τα θετικά και τις επιτυχίες συνήθως τις εισπράττουν οι «πρώτοι». Είχα μια ψύχωση. Με ενδιέφερε απόλυτα η ουσία και το αποτέλεσμα σε όλα που είχα ασχοληθεί. Δυστυχώς, ελάχιστα ενδιαφέρθηκα ώστε να υπάρξει μια αντικειμενική ει¬κόνα για μένα. Δεν το μετάνιωσα, γιατί δεν χρειαζόμουν την καλή εικόνα προς τα έξω, για να αναλάβω τις ευθύνες μου και να ασκήσω τα καθήκοντα μου»...
Τον Ιούνιο του 1989 το ΠΑΣΟΚ διαψεύδει όλους εκείνους που περίμεναν τη μεγάλη του ήττα στις εκλογές, και συγκεντρώνει ποσοστό 40%, μέσα σε κλίμα επιθέσεων από όλους τους πολιτικούς χώρους και με βασικό στόχο τον Α. Παπανδρέου. Αμέσως μετά, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, πραγματοποιείται κυβερνητική σύμπραξη της συντηρητικής παράταξης με την παραδοσιακή Αριστερά...
Τον Νοέμβριο του 1989 ο λαός ενισχύει το ΠΑΣΟΚ με μικρή αύξηση του ποσοστού του. Σχηματίζεται οικουμενική κυβέρνηση, με Πρωθυπουργό τον Ξ. Ζολώτα, με στόχο τον απεγκλωβισμό της χώρας από την κρίση. Η προσπάθεια αυτή τορπιλίζεται από τη Ν.Δ. μετά από τέσσερις μήνες
• Ο Ανδρέας Παπανδρέου του δείχνει την εμπιστοσύνη του: παίρνει μέρος στις «συσκέψεις κορυφής» με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και προχωρά στις «μυστικές» διαπραγματεύσεις με τον Χ. Φλωράκη και τον Λ. Κύρκο. Αργότερα θα πει: «Ναι. Προσπαθώ να βρίσκω ισορ¬ροπίες στις αντιθέσεις. Διότι, τελι¬κά, οι λύσεις μ' ενδιαφέρουν. Είμαι άνθρωπος των λύσεων, κι οι λύσεις, για να βρίσκουν μεγάλες πλειοψηφίες, απαι¬τούν ευρύτερες συναινέσεις. Αλλιώς δεν περπατούν».
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος αναλαμβάνει υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών με αναπληρωτή υπουργό τον Μανώλη Κεφαλογιάννη της Νέας Δημοκρατίας.
Τον Απρίλιο του 1990 το ΠΑΣΟΚ διατηρεί τις δυνάμεις του, αλλά η Ν.Δ., έστω και οριακά, σχηματίζει κυβέρνηση. Ξεκινά μια δύσκολη περίοδος για τη χώρα με ταυτόχρονη προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής. Ωστόσο, το Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται θα γίνει τελικά "μπούμερανγκ" για τη συντηρητική παράταξη.
Το 2ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ συγκαλείται τον Σεπτέμβριο του 1990 σε ατμόσφαιρα έντονης αυτοκριτικής. Εκδηλώνεται παράλληλα μια δημιουργική προσπάθεια για την ανασύνταξη των δυνάμεων του Κινήματος και αποφασίζεται η πολιτική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Το 2ο Συνέδριο επανεκλέγει ομόφωνα τον Ανδρέα Παπανδρέου Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Θεσμοθετείται για πρώτη φορά η θέση του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, που συνέρχεται στο "Πεντελικό" και εκλέγει Γραμματέα τον Άκη Τσοχατζόπουλο.
• Πάντα δίπλα στον Πρόεδρο, πάντα σκιά του, πάντα αυτός που έπαιρνε τις βολές και χρεωνόταν ό,τι κακό γινόταν. Ήταν ο κυματοθραύστης, και για το ΠΑΣΟΚ και για τον Ανδρέα. Φαίνε¬ται πως του άρεσε, αφού από μικρός έπαιζε αυτό το ρόλο. Στο σπίτι του, στη Θεσσαλονίκη, πάντα υπερασπιζόταν το μικρότερο αδελφό Στέφανο απ' την οργή του πατέρα. Ο αδελφός του, επικεφαλής του γραφείου του ΕΟΤ στο Μόναχο, θυμήθηκε μια χαρακτηριστική σκη¬νή: «Εγώ ήμουν δώδεκα χρόνων και ο Άκης δεκαεφτά. Είχα κάνει μια ακό¬μα ζαβολιά στο σπίτι. Έκλεψα ένα δεκάρικο απ' το πορτοφόλι της μάνας μας. 'Όταν εκείνη το ανακάλυψε, ο Άκης, θέλοντας να με προστατεύσει για να μη φάω ξύλο, βγήκε μπροστά και είπε πως το πήρε εκείνος. Ο πατέρας μου τον χτύπησε για πρώτη και μοναδική φορά. Έτσι ήταν πάντα ο Άκης, δίκαιος».
Από το 1990 και μέχρι το 1994 συμβάλλει ως γραμματέας
της Κ.Ε. με δυναμισμό, πρωτοβουλία, προγραμματισμό και έντονη ιδεολογική δουλειά στη μετεξέλιξη του Κινήματος σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό σοσιαλιστικό κόμμα. Από τη θέση αυτή βλέπει τον Ανδρέα Παπανδρέου να αθωώνεται το 1992 στο Ειδικό δικαστήριο και την ίδια χρονιά συμβάλλει καθοριστικά, για να πετύχει το ΠΑΣΟΚ την πρώτη σημαντική ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την επαναληπτική εκλογή στην Β’ Αθηνών, που έγινε ο καταλύτης της επερχόμενης ανατροπής.
Η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση της κυβέρνησης έχει αρχίσει και τον Οκτώβριο του 1993 το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται στη διακυβέρνηση της χώρας με ποσοστό 47%. Παίρνει την εντολή να υλοποιήσει μια στρατηγική ανάπτυξης για τη χώρα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εκλέγεται για τρίτη τετραετία Πρωθυπουργός.
• Έχετε ακούσει για την «Ώρα ΠΑΣΟΚ»; Το ΠΑΣΟΚ ορίζει έναρξη μιας συνεδρίασης στις 11 π.μ. και η συνεδρίαση αρχίζει στη 1 μ.μ. Αποκορύφωμα της πίστης στην «Ώρα ΠΑΣΟΚ» για τον Άκη ήταν η ορκωμοσία της κυβέρνησης του '93. Δεν βιαζόταν καθόλου να...ξαναρθεί στην εξουσία. Έφτασε στο Προεδρικό Μέγαρο, αφού ήδη ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, ενώπιον του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όρκιζε την κυβέρνηση Παπανδρέου. «Ο Ανδρέας μου έλεγε πως, πολλές φορές, αισθανόταν υπερή¬φανος όταν κατάφερνε να έλθει σε μια συνεδρίαση μετά από μένα».
Αναλαμβάνει Υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Προώθησε την ολοκλήρωση της στρατηγικής αποκέντρωσης, της περιφερειακής ανάπτυξης και του δημοκρατικού προγραμματισμού, με τον νόμο 2218/94, που θεσμοθέτησε την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και την Περιφερειακή Κρατική Διοίκηση.
Τον Οκτώβριο του 1994 εκλέγονται οι πρώτοι αιρετοί νομάρχες και τα Νομαρχιακά Συμβούλια.
Το έργο αυτό, που υπήρξε ανεκπλήρωτο αίτημα πολλών δεκαετιών, οδηγεί στην αποκέντρωση του παραδοσιακού συγκεντρωτικού κράτους και αναδεικνύει την Ελληνική Περιφέρεια σε αυτοτελή πόλο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης.
• Θα δηλώσει αργότερα: Εμείς αλλάξαμε τον θεσμικό χάρτη της δομής του κράτους και δώσαμε τη δυνατότητα στην κοινωνική εκπροσώπηση, μέσα από την αυτοδιοίκηση του πρώτου και του δεύτερου βαθμού, να βρει ένα νέο, ισχυρό και αποτελεσματικό ρόλο στην αντιμετώπιση της τοπικής, της περιφερειακής ανάπτυξης, των προβλημάτων ποιότητας ζωής, των συνθηκών εξέλιξης και ανάπτυξης του ανθρώπου.
Το πρώτο εξάμηνο του 1994 ως πρόεδρος της Επιτροπής Μεγάλων Έργων, συνέβαλε στην προώθηση σημαντικών έργων υποδομής (Αεροδρόμιο Σπάτων, Λεωφόρος Σταυρού - Ελευσίνας, Εκτροπή Αχελώου κ.α.).
Τον Απρίλιο του 1994 το 3ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει ουσιαστικές αλλαγές στο Καταστατικό του Κινήματος και επικυρώνει την κυβερνητική πορεία. Γίνεται στη σκιά των μεγάλων αλλαγών, που συντελέστηκαν λίγα χρόνια πριν και στην αναζήτηση νέων δρόμων. Επανεκλέγεται ομόφωνα ο Ανδρέας Παπανδρέου Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κεντρικό θέμα αποτέλεσε η κατοχύρωση του ασυμβίβαστου του Γραμματέα της Κ.Ε με τη θέση κυβερνητικού στελέχους. Γεγονός που είχε ως συνέπεια ο Άκης να παραιτηθεί από την κυβέρνηση ως Υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, για να γίνει ο Γραμματέας του Κόμματος.
Τον Οκτώβριο του 1994, κατά την τέταρτη σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής το ΠΑΣΟΚ, εισέρχεται σε κρίσιμη περίοδο εντάσεων και εσωκομματικών τριβών. Παραιτείται ο Δημήτρης Τσοβόλας από το ΠΑΣΟΚ για να ιδρύσει αργότερα το ΔΗΚΚΙ.
• Είναι μια περίοδος για την οποία ο ίδιος θα πει: «Τα τελευταία χρόνια όλοι ήξεραν ότι ουσιαστικά στήριζα τον Ανδρέα, για να μπορέσει να λειτουργήσει, παρ' όλο που δεν είχε τις δυνατότητες. Αυτό οδήγησε στο να μου χρεώσουν και πολλά άλλα πράγματα. Βεβαίως τον Ανδρέα δεν τον στήριζα μόνο εγώ τότε• τον στήριζε και ο Λιβάνης και άλλοι, οι οποίοι είχαν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Αυτός που την πλήρωσε όμως ήμουν κυρίως εγώ»…
»Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις χτυπάνε αυτόν που φαίνεται παρ' όλο που εγώ δεν το εκμεταλλεύτηκα ποτέ προς τα έξω. Ξέρετε, ένας λόγος που έλεγαν όλα αυτά που έλεγαν για μένα τότε ήταν επειδή εγώ δεν μιλούσα ποτέ δημόσια για όλα αυτά. Εφόσον είχα αυτή τη στενή και εμπιστευτική συνεργασία με τον Ανδρέα, σχεδόν για όλα τα θέματα, δημιουργούσα με τη σιωπή, ασπίδα προστασίας της πραγματικότητας. Στη δημόσια επαφή και επικοινωνία, που είχε μιλώντας για το κόμμα και τις αποφάσεις του καλύπτοντας έτσι τις προσωπικές μου απόψεις που προβάλλουν, θα μείωνε αυτά που αποφάσιζε».
Τον χρειάστηκε όμως γρήγορα ο Αντρέας και πάλι στην κυβέρνηση. Ετσι εκλέγεται γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής ο Κώστας Σκανδαλίδης και ο Α. Τσοχατζόπουλος γίνεται πάλι Υπουργός Εσωτερικών, Προεδρίας και Δημόσιας Διοίκησης.
Το 1995 η Ένωση Σοσιαλιστικών Κομμάτων Ευρώπης μετατρέπεται στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΕΣΚ – PES) και ο Άκης Τσοχατζόπουλος εκλέγεται αντιπρόεδρος, θέση που κατέχει μέχρι σήμερα.
Αργότερα θα πει: «Συμμετέχοντας στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, συμμετέχω ουσιαστικά στην προσπάθεια να προωθήσουμε το άλλο μοντέλο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της Ευρώπης, ώστε να μην υφίσταται η λαϊκή βάση, όπως τα τελευταία χρόνια, τις σκληρές συνέπειες της σύγκλισης. Η σύγκλιση για μας δεν μπορεί να είναι αριθμητικό μέγεθος και μόνο ονομαστική! Ο λαός χρειάζεται την πραγματική σύγκλιση με την Ευρώπη».
Λόγω της επιδείνωσης της υγείας του Ανδρέα Παπανδρέου και την είσοδό του στο Ωνάσειο αναλαμβάνει χρέη αναπληρωτή πρωθυπουργού και εκπροσωπεί την ελληνική κυβέρνηση στη σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται αποδεκτή η πρότασή του: το νέο ευρωπαϊκό νόμισμα να έχει στην πρώτη του έκδοση την αναγραφή και στα ελληνικά του λογοτύπου ευρώ, παρόλο που η Ελλάδα δεν είχε πετύχει την σύγκλιση στην ΟΝΕ.
Επίσης σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής αποφασίζεται από τους Αρχηγούς των κρατών μελών να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με την Κυπριακή Δημοκρατία, γεγονός που για πρώτη φορά ανοίγει οριστικά το δρόμο για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., οκτώ χρόνια αργότερα.
• Μιλώντας στον Πέτρο Ευθυμίου το 1996 θα πει: «Η Ευρώπη προχωρεί, χτίζει το νέο οικονομικό περιβάλλον. Το 1997 θα κριθεί η δουλειά μας με την αξιολόγηση της θέσης της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Στη Μαδρίτη, στη Σύνοδο Κορυφής, όταν εκπροσώπησα τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Δεκέμβριο του 1995, συμφωνήσαμε, όλοι οι αρχηγοί κρατών, ότι, με βάση τα αποτελέσματα που θα υπάρξουν ως τις 31 Δεκεμβρίου 1997, θα εφαρμοστούν με συνέπεια τα κριτήρια σύγκλισης και θα προσδιοριστεί ο αριθμός των χωρών της Ευρώπης που θα λάβουν μέρος στον πρώτο κύκλο εφαρμογής της νομισματικής και οικονομικής ένωσης, που θα ξεκινήσει την 1η Ιανουαρίου 1999. Είναι μονόδρομος για μας η επιτυχία προς αυτή την κατεύθυνση».
• Στις 17 Ιανουαρίου 1996, ο Ανδρέας, που βρίσκεται πάνω από δυο μήνες στο νοσοκομείο βαριά άρρωστος, παραιτείται και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ συνεδριάζει την επόμενη ημέρα για την εκλογή του πρωθυπουργού. Υποψήφιοι είναι οι Κώστας Σημίτης, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο Γεράσιμος Αρσένης και ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος. Στην πρώτη ψηφοφορία οι δύο πρώτοι ισοψηφούν με 53 ψήφους και ακολουθεί ο Γ. Αρσένης με 50 ψήφους! Στη δεύτερη πρωθυπουργός εκλέγεται ο Κώστας Σημίτης με διαφορά 9 ψήφων από τον Ακη Τσοχατζόπουλο (86 - 75), ενώ υπάρχουν και 6 λευκά.
• Έχει πει για τη στιγμή αυτή: «Ομολογώ ότι αισθάνθηκα ένα είδος σκοτσέζικου ντους εκείνη τη στιγμή, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ψηφοφορίας. Έχεις, σε ανθρώπινη βάση, την αίσθηση ότι περνάς από το κρύο στο ζεστό και από το ζεστό στο κρύο, με τελείως αντίθετα συναισθήματα.
Όμως, νομίζω ότι αυτό που τελικά πρέπει να πω είναι ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ελεύθερα, δημοκρατικά, πήρε την απόφαση της. Είναι σεβαστή. Το κρίσιμο σημείο είναι ένα, αυτό που μου έμεινε εμένα ως συνείδηση εκείνο το βράδυ: το ΠαΣοΚ μπόρεσε να λύσει ένα πολύ δύσκολο θέμα, που κανένας πριν από αυτή τη διαδικασία, δεν πίστευε ότι ήταν εύκολο να απαντηθεί. Με έναν απλό και καθαρό τρόπο, να βρει ποιος μετά τον Παπανδρέου θα είναι ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, και αυτό ήταν μια επιτυχία συνολικά για το ΠαΣοΚ».
• Αργότερα θα αποτιμήσει αυτή τη δραματική στιγμή: «Οι αρχηγικές φιλοδοξίες εκφράστηκαν το '96, όπως γνωρίζετε. Σήμερα, η «αρχηγική» φιλοδοξία μου είναι να συμβάλω, ώστε να γίνει πολιτική της Ελλάδας και πολιτική του ΠΑΣΟΚ η πρόταση μου για την πορεία του λαού προς τη δημοκρατική ανάπτυξη.
• Του αναφέρουν πως «δεν υποστηρίχτηκε από την πλειοψηφία των «προεδρικών» και απαντά: «Εγώ ήμουν και είμαι ΠΑΣΟΚ. Δεν αναγνωρίζω και δεν είχα ποτέ σχέση με όποιους χαρακτηρισμούς. Ότι δεν με υποστήριξαν και κάποιοι, για τους οποίους η βάση του ΠΑΣΟΚ πίστευε ότι όφειλαν να με στηρίξουν, αυτό είναι γνωστό. Όμως, είναι σεβαστή η απόφαση, ανεξάρτητα από τις γνώμες που διατυπώνονται γι' αυτή. Αποδείξαμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν το «προσωποπαγές κόμμα», που θα διαλυόταν μετά τον θάνατο του Παπανδρέου, όπως πολλοί «άσπονδοι φίλοι» ισχυρίζονταν. Ήταν κόμμα ικανό να κυβερνήσει με επιτυχία, ανταποκρινόμενο στις επιταγές των νέων καιρών».
Κατά τη διάρκεια των επομένων μηνών προετοίμασε νομοσχέδιο για την εισαγωγή ενός νέου θεσμού κοινωνικού ελέγχου της Δημόσιας Διοίκησης: τον "Συνήγορο του Πολίτη", που εγκρίθηκε από την εθνική διακομματική επιτροπή για να ψηφιστεί στη συνέχεια από την βουλή.
Προώθησε επίσης την υλοποίηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού της Δημόσιας Διοίκησης "Κλεισθένης", με την αξιοποίηση κοινοτικών πόρων και εξασφάλισε την επικύρωση από την Βουλή των Διεθνών συμβάσεων 151 και 154 για τις ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στο Δημόσιο Τομέα.
Με τον νόμο 2429/96 καθιέρωσε τους όρους χρηματοδότησης των κομμάτων, διαφάνειας και ελέγχου των εκλογικών δαπανών των κομμάτων και των υποψηφίων βουλευτών εξασφαλίζοντας ισότιμους όρους διεξαγωγής εκλογών.
Τον Ιούνιο του 1996 αποβιώνει ο Ανδρέας Παπανδρέου και αμέσως μετά πραγματοποιείται το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος διεκδικεί τη θέση του Προέδρου. Μετά από δραματικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, που παρακολουθεί άφωνο το πανελλήνιο, εκλέγεται στη θέση του Προέδρου ο Κώστας Σημίτης.
• Σε μια του συνέντευξη δέχεται μια… μεταφυσική ερώτηση «αν συναντούσε σήμερα μπροστά του τον Ανδρέα, τι θα του έλεγε». Χωρίς να σκεφτεί πολύ, σαν να το έχει ήδη προε¬τοιμάσει μέσα του, απαντά:
«Πρόεδρε, έφυγες νωρίτερα απ' ό,τι έπρεπε»…
Τον Σεπτέμβριο του 1996 το ΠΑΣΟΚ κερδίζει και πάλι τις εκλογές με στόχο να οδηγήσει τη χώρα στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
• Χαρακτηρίζεται ο εγγυητής της ενότητας του ΠΑΣΟΚ. Στον Γιώργο Λακόπουλο θα καταθέσει: «Είμαι από εκείνους που δεν μπορούν να ξεχάσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Πιστεύω σε μια ρήση του ότι "η πρώτη μας ευθύνη είναι να διαφυλάξουμε την ενότητα της δημοκρατικής παράταξης", η οποία τα τελευταία 20 χρόνια υπήρξε ενωμένη και πρέπει να μείνει ενωμένη. Αυτό μάς επιβάλλει να συνδυάζουμε τη δική μας πολιτική δράση με την παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος αναλαμβάνει στο τέλος του 1996 Υπουργός Εθνικής Άμυνας και εργάζεται για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε μια περίοδο κατά την οποία σημειώνονταν μέχρι και 400 παραβάσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου ημερησίως!
Προωθεί την Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας και Άμυνας της χώρας, δεκαπενταετούς πρόβλεψης, με σκοπό την εξασφάλιση της αμυντικής στρατιωτικής επάρκειας και την αποτελεσματική αυτοαπόδοση στις ένοπλες δυνάμεις. Αξιοποιώντας τα συλλογικά όργανα της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΑΜ) και τα αντίστοιχα θεσμικά όργανα της πολιτείας (ΚΥΣΕΑ) εξασφαλίζει το 2000 την έγκριση της στρατηγικής Αμυντικής Αναθεώρησης των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας καθιερώνοντας τη νέα δομή δυνάμεων και νέες παροχές ισχύος.
Προωθεί με έγκριση του ΚΥΣΕΑ το πρώτο πενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας, που επιτρέπει τον πλήρη εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων που αποκτούν σύγχρονα όπλα.
Προωθεί τη διαρκή μείωση της στρατιωτικής θητείας - από το 2000 σταδιακή μείωση θητείας κατά δύο μήνες ώστε το 2003 να υπηρετούν για 12 μήνες μόνο – τούτο επιτυγχάνεται με την σταδιακή μετεξέλιξη του θεσμού των οπλιτών πενταετούς θητείας σε μόνιμους επαγγελματίες οπλίτες. Τα πρώτα βήματα για μερικά επαγγελματικό στρατό, με υψηλή αμυντική και επιθετική ικανότητα συντελούνται σταθερά.
Ανοίγει το πεδίο στην έρευνα και την τεχνολογία και το ΚΥΣΕΑ αποφασίζει 1% του κόστους του εξοπλισμού να αποτελεί ετήσια την στήριξη της έρευνας και τεχνολογίας στις Ένοπλες Δυνάμεις. Η πρότασή του για το Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο δεν προχωρεί, καθώς ο πρωθυπουργός αποδέχεται τις ενστάσεις του υπουργού Παιδείας.
• Στις δημοσκοπήσεις είναι πλέον στις πρώτες θέσεις. Απαντά γι αυτό: «Είμαι ο ίδιος, δεν άλλαξα -άλ¬λαξε απλώς η παραμορφωτική ει¬κόνα που υπήρχε πριν για μένα. Ίσως, γιατί, μετά την απώλεια του Ανδρέα Παπανδρέου, έπαψα να είμαι φορτωμένος με προβλήματα και ευθύνες μεγάλου μέρους του ΠΑΣΟΚ. Ενεργώ, πλέον, ως άτο¬μο, και κρίνομαι γι' αυτό».
Το 1999 στο 5ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, μέσα από έντονο αλλά ουσιαστικό διάλογο, αποφασίστηκε το πολιτικό πλαίσιο δράσης και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τα προβλήματα της χώρας και τις προκλήσεις της Νέας Εποχής. Για άλλη μια φορά τονίσθηκε η θέληση και η απόφαση όλων για συλλογική δράση και συστράτευση στην επίτευξη των στόχων του Κινήματος.
• Προκαλείται το 1999 από τον Θανάση Λάλα περί… πρωθυπουργίας και απαντά: «Μπορώ να ζήσω και χωρίς να γίνω πρωθυπουργός. Η ιστορία και η πορεία του τόπου είναι ανοιχτή για όλους. Ούτε καίγομαι ούτε πρεμούρες έχω για αξιώματα, μ' ενδιαφέρει όμως που θα πάει ο τόπος. Βρίσκομαι σε μια φάση, πολιτικά και ηλικιακά, που μου δίνει την άνεση να δω αυτά τα θέματα. Είμαι 60 ετών και έχω πλέον την ωριμότητα να μπορώ να ζω και χωρίς αυτά τα αξιώματα, προσφέροντας όμως παράλληλα, σημαντικά στον τόπο. Ενδιαφέρομαι, να βοηθήσω τον τόπο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μιας και γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει πρόβλημα! Απ' αυτή τη στάση αντλώ την ισορροπία μου».
Στην εκλογική αναμέτρηση του Απριλίου 2000 το ΠΑΣΟΚ κατακτά την οριακή πλειοψηφία ( 43.79% έναντι 42,73% της Ν.Δ.) και εκλέγει 158 βουλευτές. Η Ελλάδα εισέρχεται τον Ιούνιο στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Εκλέγεται πρώτος βουλευτής στην Α’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης.
• Όλη αυτή την περίοδο το ΠΑΣΟΚ κατηγορείται ότι έγινε «καθεστώς». Απαντά: «.Είμαι ευαίσθητος σε τέτοιου είδους κριτικές. Για μένα, οι καθεστωτικοί θεσμοί περιέχουν μέσα τους τον εκφυλισμό και οδηγούν σε κατάρρευση. Επομένως, καμία σχέση δεν έχει αυτός ο χαρακτηρισμός με το ΠΑΣΟΚ, που επί δέκα χρόνια, από το 1973, προσφέρει στον ελληνικό λαό μια μακρά σειρά δημιουργικών παρεμβάσεων και αποτελεσμάτων με προοδευτικές πολιτικές που κερδίζουν την αποδοχή του λαού και αναβαθμίζουν συνολικά το λαό και τη χώρα, στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο! Εξάλλου η δημοκρατική εκλογική διαδικασία στον λαό, στο Κοινοβούλιο και στο κόμμα ανανεώνει και νομιμοποιεί κάθε δύο-τρία ή τέσσερα χρόνια την παρουσία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική ζωή, του τόπου. Εξ άλλου, η δημοκρατία στηρίζεται στη βασική αρχή ότι την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, την αποφασίζει με την ψήφο του ο λαός. Ανάλογα με το έργο τους και με το πόσο αξιόπιστη είναι η πρόταση τους για το μέλλον».
Το 2001 πραγματοποιείται το 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Επιτυγχάνεται πολιτική συμφωνία στη στρατηγική του Κινήματος, η οποία στηρίζεται στην πλατφόρμα που κατέθεσε ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Οι θέσεις που υιοθετούνται έχουν συμπεριληφθεί λίγο πριν από το συνέδριο στα «Τετράδια πολιτικής σκέψης», το πρώτο βιβλίο με τις προσωπικές απόψεις του για την Ελλάδα στη νέα εποχή.
• Κρατά αποστάσεις από «ρηχές» συγκρούσεις και μίζερες κριτικές περί ήττας της ομάδας Τσοχατζόπουλου. Άλλωστε έχει δηλώσει πως «η μονομέρεια βλάπτει το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να υπάρξει πολυμερεία και ευρύτητα, ένας πλουραλισμός, της ελεύθερης κεντροαριστεράς και να εκφραστούν όλες οι δυνατότητες του πλούσιου δυναμικού που συγκλίνει το ΠΑΣΟΚ».
Στις 24 Οκτωβρίου 2001 αναλαμβάνει το Υπουργείο Ανάπτυξης. Δίνει προτεραιότητα στην ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, προωθεί συμφωνίες για το φυσικό αέριο και εγκαινιάζει μαζί με τον Σκοπιανό πρωθυπουργό Λιούπτσκο Γκεοργκίεφσκι τον αγωγό μεταφοράς αργού πετρελαίου Θεσσαλονίκης - Σκοπίων.
Διατυπώνει μια νέα στρατηγική οικονομική πολιτική με τη βιώσιμη, ολοκληρωμένη δημοκρατική ανάπτυξη, που έχει βασική της αρχή την ενίσχυση και την ολοκλήρωση της περιφερειακής ανάπτυξης, με τη μεταφορά του κέντρου των αποφάσεων στις τοπικές παραγωγικές δυνάμεις.
Αναμορφώνει θεσμούς και προωθεί νέα στρατηγική, με νέα πολιτική για τον τουρισμό ώστε να ενδυναμώσει στο νέο περιβάλλον τη διεθνή θέση της χώρας στην παγκόσμια τουριστική αγορά και υιοθετεί τη στροφή σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού, που θα πλαισιώνουν το παραδοσιακό τουριστικό προϊόν, του ήλιου και της θάλασσας.
Επιδιώκει να δημιουργήσει πόλους καινοτομίας στην περιφέρεια, στους οποίους οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις θα συναντούν τους ερευνητές, τα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα, για να αναπτύσσουν επωφελείς (αλλά και υποχρεωτικές στα δεδομένα του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού) συνέργιες, με κοινό στόχο ανταγωνιστικότερα προϊόντα και υπηρεσίες, που στηρίζονται σε περισσότερη παραγωγή, περισσότερες καινοτομίες και καλύτερη ποιότητα.
Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας, το πρώτο εξάμηνο του 2003, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη διάχυση της ευρωπαϊκής έρευνας και τεχνολογίας στις χώρες των Βαλκανίων και της ευρύτερης Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Τον Σεπτέμβριο του 2003 η κυβέρνηση προβάλλει τη Χάρτα Πραγματικής Σύγκλισης και διαμορφώνει τη στρατηγική της προς το 2008.
• Θα δηλώσει: «Με τη «Χάρτα» θέλουμε να κι¬νητοποιήσουμε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις και να δημιουργήσουμε νέες κοινωνικές συμ¬μαχίες που θα συστρατευθούν μαζί μας για την προώθηση της πολιτικής μας πρότασης. Στην κάθε περιφέρεια, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για όλους τους τομείς, την παρα¬γωγή, το εμπόριο, τη μεταποίηση, τον τουρισμό, τη βιομηχανία, τις αγορές και γενικότερα για τη διαρκή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών. Με μια τριμερή συμφωνία μεταξύ πολιτείας, τοπικής κοινωνίας και επιχειρήσεων, θα δια¬μορφώσουμε από κοινού όρους επιτυχίας των συγκεκριμένων στόχων δημοκρατικής ενδογενούς ανάπτυξης. Μόνον έτσι θα δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, θα πετύχουμε ευημερία και πλούτο, θα στηρίξουμε την περιφέρεια. Ο στόχος αυτός απαιτεί τη συμμετοχή και την κινητοποίηση ό¬λου του λαού της περιφέρειας και την αξιοποίηση όλων αυτών που δημιουργήσαμε μέχρι σή¬μερα».
• Τον Δεκέμβριο του 2003, πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2004, ο Κ. Σημίτης ανακοινώνει την απόφασή του για πρόωρες εκλογές.
• Τον Ιανουάριο του 2004 Κ. Σημίτης ανακοινώνει ότι δεν θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές, παραιτείται από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και προτείνει τον Γ. Παπανδρέου για διαδοχό του
• Τον Φεβρουάριο του 2004 εκλέγεται ο Γ. Παπανδρέου ως νέος Πρόεδρος του κόμματος.
• Στις εκλογές της 8ης Μαρτίου του 2004 το ΠΑΣΟΚ υφίσταται βαριά εκλογική ήττα και εκλέγει 114 βουλευτές . Ο Α. Τσοχατζόπουλος εκλέγεται βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης.
• Τον Ιούλιο του 2004 ο Α. Τσοχατζόπουλος παντρεύεται τη Βασιλική Σταμάτη με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο Συκεών της Θεσσαλονίκης και με θρησκευτικό γάμο στην ορθόδοξη εκκλησία του Παρισιού.
Μια δεύτερη, πιο διεξοδική ματιά στο κατά καιρούς κυβερνητικό έργο του Άκη Τσοχατζόπουλου, φιλοξενείται στη συνέχεια. Προφανώς το συνοδευτικό υλικό θα εμπλουτίζεται διαρκώς με επίσημα έγγραφα, αλλά και υλικό από το αρχείο του: πρόκειται για εκατοντάδες φακέλους, που περιέχουν πολύτιμα στοιχεία για τον ερευνητή, το δημοσιογράφο, τον μελετητή αυτής της σύγχρονης νεοελληνικής περιόδου.
Από : www.akis.gr
