"Έτσι πριν 1,5 χρόνο φτιάξαμε τη Sexta Poust Επαναστατών, που έγινε το όχημα διαφυγής μας, να μην αισθανομαστε ποσο ξεφτυλες είμαστε, να αισθανόμαστε δυνατοι. Τα ίδια δεν έκανε και ο Καραμανλης που είχε όχημα διαφυγής το playstation?"
"Η πραγματική αξία βρίσκεται στις επιλογές που κάνει ο καθένας στη ζωή του. Εκεί κρινόμαστε όλοι και εκει όλη η κοινωνια μας κρίνει ξεφτιλες δολοφονους."
"Είπαμε φτάνει πια, όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... θα σηκωθούμε να παμε στο The Mall μια ημερα, να σηκώσουμε όλο το εμπορικό"
Η Σέχτα των Βληματων οπλίζεται ξανά. Στο σημερινό κόσμο το πιο βίαιο πράγμα είναι να μην σου επιτρεπουν να σκοτωνεις όποιον δεν σου καθεται καλα στο στομαχι. Όλη μας η ζωή κατακλύζεται από τη σεξ. Γι’ αυτό ονομαστικαμε Sexta. Και όταν δεν είναι το σεξ που μας κανουν οι μπάτσοι, oi συγκρατουμενοι μας, οι δεσμοφύλακες, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο ζόρικα. Τουλαχιστον αυτοί φοράνε και ένα προφυλακτικο, βαζουν και λιγη βαζελινη. Μιλάμε για σεξ με αίμα. Οι εικόνες, οι διαφημίσεις, η μαστούρα μας καθε βραδυ πανω από τους χαρτες που απλώνουμε στο τραπεζι, τα ψυχοαδιέξοδα μας, η μοναξιά και η απομονωση της δολοφονικής μας ιδεολογιας ... Ζούμε σε άθλια σκοτεινα δωματια, τρώμε παγωμενη pizza delivery και κινεζικο (και που να ξέρει το delivery boy ότι μπορουμε σε κάποια φάση να του ανοιξουμε κουμπια στο κεφάλι αν μας φανει λίγο "του κατεστημενου"), ενημερωνόμαστε από τις ειδησεις του Μπόμπολα (στον οποίο δίνουμε και τις προκηρυξεις), ψωνίζουμε τυποποιημένα προϊόντα (τα χυμα που περναμε το 1960 ήταν πολυ καλύτερα), εργαζόμαστε σε αηδιαστικές δουλειές (μην μας ακουτε, αυτα τα λεμε για να σας πιασουμε στο φιλοτιμο, ποτε δεν εχουμε δουλεψει, στα Εξαρχεια μια ζωη τη βγαζαμε με φραπε και λίγο από Κεφαλαρι μεριά, αιωνιοι φοιτητες, αναρχες και μετα δολοφονοι), θαυμάζουμε κάλπικα πρότυπα (Μπακουνιν, Παπαρηγα, Τσιπρα, Λαζοπουλο), φτιάχνουμε τα μικρά ιδιωτικά κελιά μέσα στα σκοτεινα σπίτια μας, με τους χαρτες, τα ουζι, τις χειροβομβιδες, τους υπολογιστες ... απέραντο κενο ...
Εμείς κουραστήκαμε από αυτό το κενό ζωής. Είπαμε φτάνει πια, όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... θα σηκωθούμε να παμε στο The Mall μια ημερα, να σηκώσουμε όλο το εμπορικό, για να αναπληρώσουμε τις χαμενες μερες της καταναλωτικης μας νιότης, τόσο καιρό που ασχολούμασταν με τρομοκρατια και μαλακιες.
Έτσι πριν 1,5 χρόνο φτιάξαμε τη Sexta Poust Επαναστατών, που έγινε το όχημα διαφυγής μας, να μην αισθανομαστε ποσο ξεφτυλες είμαστε, να αισθανόμαστε δυνατοι. Τα ίδια δεν έκανε και ο Καραμανλης που είχε όχημα διαφυγής το playstation? Ε, εμείς λοιπον βρηκαμε τη Sexta σαν ωραίο παιχνιδι, να νιωσουμε αδρεναλίνη, να νιωσουμε ενα σκοπό, να νιώσουμε κάποιοι βρε παιδί μου.
Δύο-τρία όπλα για αρχή, μερικές κατσαρολες, μερικές ντομάτες και αυγά, μερικά βιβλία (να φτασουμε σε επιπεδο ημιμαθειας τουλαχιστόν) και κάποιες παραβατικές γνώσεις (κτηνοβασια, ποδοφιλια κτλ), συνδυάστηκαν με αρκετά «κιλά» σκατα και τη σιγουριά της συνείδησης που έλεγε: 1. ή άνθρωπος ή δολοφονος, 2. ή δολοφονος ή υπόδουλος, 3. ή δολοφονια ή συμβιβασμός. Επομενως η επιλογη ηταν απλή όπως καταλαβαινεται...Κι έτσι ειπαμε να παιξουμε τους τρομερους δολοφονους, όπως πολλοι παλαβοι στην ιστορια της ανθρωποτητας που θελαν να εντυπωσιασουν και να νιωσουν σημαντικοι. Εδω δεν είδατε το Seven? Θεο τον εχουμε τον Κεβιν Σπεϊσι
Όταν εισαι δολοφονος και ψωναρα και νομιζεις ότι απονεμεις δικαιοσυνη, σε κάνει να οξύνεις τις ικανότητες και τη παραζαλισμενη σου σκέψη, ενώ ταυτόχρονα μια ξεσυγηρισμενη μαλακια σου προσφέρει μια ευχαρίστηση γιατι εμεις στα δολοφονικα μας στεκια εχουμε πολύ λίγες γυναικες και αρα ευτυχως που υπαρχει η χουφτα και η Φυλης (τελευταια και το Γκαζι έχει ωραία στουντιακια).
Εμείς κουραστήκαμε από αυτό το κενό ζωής. Είπαμε φτάνει πια, όχι άλλες ξοφλημένες μέρες... θα σηκωθούμε να παμε στο The Mall μια ημερα, να σηκώσουμε όλο το εμπορικό, για να αναπληρώσουμε τις χαμενες μερες της καταναλωτικης μας νιότης, τόσο καιρό που ασχολούμασταν με τρομοκρατια και μαλακιες.
Έτσι πριν 1,5 χρόνο φτιάξαμε τη Sexta Poust Επαναστατών, που έγινε το όχημα διαφυγής μας, να μην αισθανομαστε ποσο ξεφτυλες είμαστε, να αισθανόμαστε δυνατοι. Τα ίδια δεν έκανε και ο Καραμανλης που είχε όχημα διαφυγής το playstation? Ε, εμείς λοιπον βρηκαμε τη Sexta σαν ωραίο παιχνιδι, να νιωσουμε αδρεναλίνη, να νιωσουμε ενα σκοπό, να νιώσουμε κάποιοι βρε παιδί μου.
Δύο-τρία όπλα για αρχή, μερικές κατσαρολες, μερικές ντομάτες και αυγά, μερικά βιβλία (να φτασουμε σε επιπεδο ημιμαθειας τουλαχιστόν) και κάποιες παραβατικές γνώσεις (κτηνοβασια, ποδοφιλια κτλ), συνδυάστηκαν με αρκετά «κιλά» σκατα και τη σιγουριά της συνείδησης που έλεγε: 1. ή άνθρωπος ή δολοφονος, 2. ή δολοφονος ή υπόδουλος, 3. ή δολοφονια ή συμβιβασμός. Επομενως η επιλογη ηταν απλή όπως καταλαβαινεται...Κι έτσι ειπαμε να παιξουμε τους τρομερους δολοφονους, όπως πολλοι παλαβοι στην ιστορια της ανθρωποτητας που θελαν να εντυπωσιασουν και να νιωσουν σημαντικοι. Εδω δεν είδατε το Seven? Θεο τον εχουμε τον Κεβιν Σπεϊσι
Όταν εισαι δολοφονος και ψωναρα και νομιζεις ότι απονεμεις δικαιοσυνη, σε κάνει να οξύνεις τις ικανότητες και τη παραζαλισμενη σου σκέψη, ενώ ταυτόχρονα μια ξεσυγηρισμενη μαλακια σου προσφέρει μια ευχαρίστηση γιατι εμεις στα δολοφονικα μας στεκια εχουμε πολύ λίγες γυναικες και αρα ευτυχως που υπαρχει η χουφτα και η Φυλης (τελευταια και το Γκαζι έχει ωραία στουντιακια).
Όμως θέλαμε κάτι παραπάνω... Επιζητούσαμε το μεγαλο άλμα για την έφοδο του μυαλου μας στον ουρανό του παραδεισου. Έτσι περάσαμε σε μία δημιουργική αφάνεια, όπου μπορεσαμε επιτελους να βγουμε εξω από τα σκοτεινα υπογεια, να ζησουμε σαν ανθρωποι, ενω όπως παντα δεν δουλευαμε καθόλου, οι χρηματοδοτες μας μας ταϊζαν, και εμεις ρεκλα, αντε και κανα σχεδιακι το πολυ-πολυ, το βραδακι πριν να κοιμηθουμε. Μας φροντισαν καλά, στη συνειδητή χρονια αεργία μας και πρόσφεραν τα χρηματα τους στο σκοπό της Επανάστασης και για την αξιοπρέπεια του εαυτού τους.
Σε αυτό το διάστημα αρκετοί από εμάς εκπαιδευτήκαμε στα όπλα, μάθαμε νέες τεχνικές, γενικα διασκεδασαμε πολύ! Επίσης διαβάζαμε ΤΑ ΝΕΑ, ενημερωθήκαμε για άγνωστες μέχρι τότε καταστάσεις αγώνα, ανταλλάξαμε εμπειρίες και σκεπτικά με άλλους δολοφονους και ανεφοδιαστήκαμε με πιτσες, κρεας και μαλλι της γριας.
Έτσι από δω και πέρα θέλουμε να είμαστε τρομακτικά συνεπείς σαν πουστηδες, σε ο,τι λέμε και να μεταφέρουμε ένα μήνυμα σε όλους τους επιφανείς φορείς της "ατεμης κενωνίας" και τους γορίλες τους. Η «ΣέXτα δεν θα αφήσει ούτε ένα χιλιοστό ασφαλούς εδάφους στη ζωή σας. Αυτό το παιχνιδι μας δίνει ζωή και το γουσταρουμε. Τα όπλα μας είναι γεμάτα και έτοιμα να "κλασουν"... Αν τα επιχειρήματα κλάνουν τον ιδρώτα, οι αποδείξεις θα χεσουν ...»
Πλέον δεν μιλάμε για ένοπλη προπαγάνδα αλλά για ενα pc game, του οποίου θα πουλησουμε συντομως τα δικαιώματα. Η πρόσφατη επίθεσή μας δεν στηρίχθηκε σε ιδεολογικους λόγους, αλλά στην απόφαση να τερματίσουμε την ζωη αυτου που μας κοροιδευε νύχτα-μερα εδω και καποιους μηνες, από το troktiko αλλά και το o-troktikos. Στo PC game που παιζουμε, δεν έχει συμπονοια και ιδανικα. Απλά σκοτωνεις και γεμιζουν οι δεικτες του power, ωστε να συνεχίσεις να ζεις ... στον φανταστικο κοσμο του παιχνιδιου του μυαλου μας.
Όμως σημασία δεν έχει μόνο αν ζεις αλλά και το πώς ζεις. Η πραγματική αξία βρίσκεται στις επιλογές που κάνει ο καθένας στη ζωή του. Εκεί κρινόμαστε όλοι και εκει όλη η κοινωνια μας κρίνει ξεφτιλες δολοφονους. Μόνο εμεις στο μυαλό μας, κρινουμε τον εαυτό μας δικαιους και τιμητες της φασιστικης ελευθεριας. Και ο Σωκράτης Γκιόλιας έκανε τις επιλογές του, μας θυμιζε συνεχεια το κενό για το οποίο σας μιλήσαμε στην αρχη και δεν μπορουσαμε αλλο να τον αφήσουμε να μιλαει. Επρεπε να τον σωπασουμε για να συνεχισουμε ακαθεκτοι το PC game μας. Αυτός επέλεξε να ζήσει σαν troktiko.blogspot.com κι εμείς ως θλιβερα κορακια σε ταινια του Χιτσκοκ.
Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν πραγματικά ο Δον Κορλεονε Σωκράτης Γκιόλιας. Από νωρίς μπασμένος στα κόλπα της ζωης, η οικογενεια του πολλες φορες δεν ειχε να φαει. Μετα πήγε και θητευσε διπλα στην πανούκλα τον Μακη Τριανταφυλλόπουλο, τον ανθρωπο που δεν τον θελει φίλο ουτε ο ίδιος ο σατανας, ουτε τα σπλαχνα του. Παράλληλα εφτιαχνε τις δόσεις αναβολικών στα ντοπαρισμενα άλογα του Χρήστου, τον Κώστα Κεντέρη και την Κατερίνα Θάνου. Ο καθένας φυσικά μπορεί να φανταστεί και τις κομπίνες. Ιδιαίτερα στην εποχή που μεσουρανούσε το «εθνικό όραμα» των ολυμπιακών αγώνων του 2004 , στήθηκε στο ΣΕΓΑΣ το μεγάλο φαγοπότι, στο οποίο θα θελαμε πολυ να συμμετεχουμε και μεις, αλλα τελικά βρηκαμε άλλον χρηματοδότη και ειμαστε οκ. Τωρα δεν δουλευουμε και απλα παιζουμε κανοντας σχεδια για δολοφονιες και να ξερετε είναι πολύ γαματο το παιχνιδι. Παντως αν ξερατε τι ωραια που ειναι η αεργια μετα δολοφονιας και εσεις θα θελατε να γινεται δολοφονοι.
Όμως ο «ανυποψίαστος» Σωκράτης Γκιόλιας ήταν πολυθεσίτης. Ο Μακης τον είχε και για λαγωνικό και για υπηρετη στο σπιτι, και για ατζεντη με τα γκομενακια και όλα. Ο ορισμός του πολυθεσίτη. Ο ίδιος ήταν γνωστός θρησκόληπτος και έμπιστος συνεργάτης της Αθωνικής πολιτείας, ενώ ταυτόχρονα η ρασοφόρος νυφίτσα Εφράιμ ήταν ο πνευματικός του.
Από κει και πέρα ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η πρωτη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας. Με τη ραγδαία εξάπλωση του ίντερνετ, μας διεβαλε μεσα απο το blog του και επειδη χιλιάδες καθε μερα τον διαβαζαν έπρεπε να τον καθαρισουμε, για να σταματησει να επηρεαζει τον νεαρο κοσμο και να τον φερνει εναντια μας ή να μας υποτιμαει λέγοντας μας παιδαρελια. Μας χαλούσε όλη την αίσθηση απ΄το παιχνίδι, μας εκανε να αισθανομαστε κοινοι δολοφονοι. Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που ανέδειξε τα blogs σε δημοφιλείς ιστοσελίδες. Ο Γκιόλιας εκμεταλλεύτηκε την ανωνυμία και μας συκοφαντουσε ότι είμαστε μπουφοι και δολοφονοι μικρων αφγανων παιδιών και αφυλαχτων ή ανυποψιαστων ανθρωπων ... αλλα τσαντιζε και αυτους που μας χρηματοδοτουν.
Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωσή μας στην ανωνυμία των blogs, καθώς αντιθέτως ειμαστε υπερ της ανωνυμιας, ειδικα τώρα που σκοτωσαμε τον ανωνυμο που μας την εμπαινε στο ματι, τωρα προτάσσουμε την ανωνυμια σαν αξία, έτσι ώστε να μην κλεισετε το indymedia. Τωρα πλεον μπορουμε να είμαστε ευθαρσως υπερ της ανωνυμίας. Ο Γκιόλιας κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό τη συστημική προπαγάνδα του εναντιον μας και αυτου του ειδους την ανωνυμια δεν τη γουσταρουμε, γιατι εμεις θελουμε επωνυμια για να διευκολυνόμαστε στα σχεδια μας.
Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωσή μας στην ανωνυμία των blogs, καθώς αντιθέτως ειμαστε υπερ της ανωνυμιας, ειδικα τώρα που σκοτωσαμε τον ανωνυμο που μας την εμπαινε στο ματι, τωρα προτάσσουμε την ανωνυμια σαν αξία, έτσι ώστε να μην κλεισετε το indymedia. Τωρα πλεον μπορουμε να είμαστε ευθαρσως υπερ της ανωνυμίας. Ο Γκιόλιας κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό τη συστημική προπαγάνδα του εναντιον μας και αυτου του ειδους την ανωνυμια δεν τη γουσταρουμε, γιατι εμεις θελουμε επωνυμια για να διευκολυνόμαστε στα σχεδια μας.
Ο Γκιόλιας ειχε εναν κρυμμένο (ή και φανερο) φασισμο, δεν ηταν δημοκρατης σαν εμας, ενω εκανε μια δήθεν σάτιρα, ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να απαντήσουν στη λάσπη που εξαπέλυε εναντίον τους. Αυτοί που δεν είχαν φωνή είμασταν εμεις οι δολοφονοι του. Κανεις δεν σκεφτηκε την αδικία που νιώθαμε όταν μας σατυριζε. Ειμασταν ανυπερασπιστές πεταλουδίτσες.
Οι πιο πρόστυχες προσβολές και τα πιο συκοφαντικά ψέματα για το αντάρτικο πόλης μπήκαν στην πρώτη γραμμή των δημοσιευμάτων του troktikou. Χαλαστρα μας έκανε και ήταν δυο φορες χαλαστρα γιατί είχε και ηψηλή πελατεία στην ηλικιακη ομαδα 18-45, που είναι πολυ σημαντικη για την Τσιμτσιλη και τη Σκορδα. Αρα δεν θα βρισκαμε να στρατολογησουμε ατομα, ετσι όπως πηγαιναμε. Μέχρι και ο αδελφός του Περικλής, ως διευθυντής της Prince Oliver, μας απάντησε προκλητικά. Επρεπε να πληξουμε την οικογενεια Γκιολια, γιατι μας κατεστρεφε. Όλοι οι άλλοι δημοσιογραφοι πως καθονταν ήσυχα-ήσυχα και δεν μας πήραζαν. Να καθόταν και αυτός και ο αδερφός του ήσυχα.
Το ίδιο το αφεντικό του troktikou είχε ορίσει τον εαυτό του δικαστή , όπως και εμεις ορισαμε τον εαυτό μας δικαστη και μαλιστα πολυ πιο σκληρο, να σαν τον Σαρτζετακη ας πουμε. Όρισε λοιπον εαυτόν δικαστη και απένειμε ποινές σε συλληφθέντες μέσα από το blog του. Δεν το χωραει το μυαλο μας πως σήκωνε την φωνουλα του, έτσι χωρίς να σκεφτεται τι μπορουμε να του κανουμε. Ποιός νόμιζε ότι είναι? Δεν έβλεπε το Χατζηνικολάου, την Τρεμη, τον Πρετεντερη και τους άλλους βρωμιάρηδες δημοσιογραφους που εβγαζαν τον σκασμό και πήγαιναν για τένις, εκαλη club, δείπνα πρεσβευτών. Εσύ ρε Γκιολια τι ήθελες να το παίζεις μπλογκερ και αφανης και να μας βριζεις υποτιμωντας τη δραση μας?
Μετα το διαζύγιο από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο (μετα αυτός πηγε και παντρευτηκε τη γκομενιτσα), ο Γκιόλιας γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της Ελλάδας, αντιπαλος των δικων μας χρηματοδοτών, που μας πληρωνουν για να ειμαστε αεργοι και να παιζουμε με τα σχεδια και τους νεκρους ανθρωπους. Ο Κοντομηνας ειναι γνωστός και από την εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Interamerican, ενω οι δικοί μας ακόμα δεν τους καναν τσακωτους σε μεγαλα σκανδαλα. Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη.
Μετα το διαζύγιο από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο (μετα αυτός πηγε και παντρευτηκε τη γκομενιτσα), ο Γκιόλιας γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της Ελλάδας, αντιπαλος των δικων μας χρηματοδοτών, που μας πληρωνουν για να ειμαστε αεργοι και να παιζουμε με τα σχεδια και τους νεκρους ανθρωπους. Ο Κοντομηνας ειναι γνωστός και από την εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Interamerican, ενω οι δικοί μας ακόμα δεν τους καναν τσακωτους σε μεγαλα σκανδαλα. Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά, όπως κουβας γεματος σκατα είναι και ο κόσμος των δολοφονων οπου ζουμε ... σε κατι τετοια μοιαζουμε με τους δημοσιογραφους. Παντως αν μας πιασει ο Χρυσοχοϊδης θα ελαφρυνει τον κόσμο από μερικα σκατα.
