Σχόλιο Antii : Ενόψει πρόωρων εκλογών που πλέον μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες (τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι και διπλές εκλογές Νοεμβρίου), έχουμε δύο νέες δημοσκοπήσεις σε παρόμοιο κλίμα.
Τα ίδια σχεδόν συμπεράσματα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, απορρέουν και από το Πολιτικό Βαρομετρο Ιουλίου της Public Issue που διενεργήθηκε για λογαριασμό του ραδιόφωνου του ΣΚΑΙ και της Κυριακάτικης Καθημερινής. Τα δύο κόμματα πέφτουν ισόποσα, ενώ το κυριοτερο εύρυμα της έρευνας είναι η σοβαρή δύναμη που καταγράφει ο Κουβέλης και οι Οικολόγοι, που σε συνδυασμό με την φημολογούμενη συνεργασία τους, δημιουργούν σοβαρό ενδεχόμενο δημιουργίας κόμματος στα πρότυπα των Ευρωπαϊκών Πράσινων Αριστερών κομμάτων. Βεβαια η βασική ώθηση για τον νέο πολιτικό φορέα μπορεί να έρθει εάν πετύχει να προσελκύσει στις τάξεις του τον κύριο Δημαρά ή την κυρία Σακοράφα, με την τελευταία πάντως να φλερτάρει και με το ΚΚΕ, βάσει των δημοσίων τοποθετήσεων της. Τέλος άλλο ένα εντυπωσιακό στοιχείο είναι το αποτέλεσμα στην ερώτηση "Ποιό είναι το καλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης". Η ΝΔ έρχεται πρώτη (21%), αλλά σε απόσταση αναπνοής από το ΛΑΟΣ (20%) !
Απο την άλλη στον Ελευθερο Τύπο της Κυριακής, δημοσιευεται μια ακόμα πολιτική δημοσκόπηση (Pulse) με πιό γενικά όμως ερωτήματα. Συμφωνα με αυτή τη δημοσκόπηση 88% δηλώνει ότι τα βάρη από τις επιπτώσεις τις κρίσης δεν μοιράζονται δίκαια, 72% δηλώνει ότι πιστεύει ότι υπάρχει δικαιότερος συνδυασμός μέτρων, 57% πιστεύει ότι ευννούνται οι τράπεζες και οι πιστωτες της χωρας με το σχέδιο που εφαρμόζεται, 30% ζητάει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίξουν την κυβερνηση, 85% υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να υπάρξουν και άμεσα μέτρα για την τόνωση της οικονομίας.
Ακολουθεί η ανάλυση του Πολιτικου Βαρόμετρου του ΣΚΑΙ από τον Γιάννη Μαυρή...
Οι έντονες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, αποτυπώνονται ευδιάκριτα στο Βαρόμετρο Ιουλίου της Public Issue. Οι αρνητικές επιδόσεις του κυβερνώντος κόμματος και του πρωθυπουργού έχουν ως αποτέλεσμα να εντείνεται η αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά και τις αντοχές της παρούσας κυβέρνησης. Δεν είναι μόνον το γεγονός ότι η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ σήμερα (εκτιμάται σε 43%, -2%), έπεσε -για πρώτη φορά στη μετεκλογική περίοδο- κάτω από το εκλογικό του ποσοστό (43.9%). Είναι κυρίως το γεγονός, ότι η εκλογική-κοινωνική του βάση είναι πιθανό να έχει συρρικνωθεί σημαντικά, πχ. κάτω από τα 2.300.000 ψηφοφόρους (εκτίμηση της PI). Αν αναλογιστεί κανείς, ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2009 με 3.012.000 ψήφους (και η ΝΔ τις εκλογές του 2007 με τον ίδιο περίπου αριθμό - 2.995.000), αυτό σημαίνει ότι πάνω από 700.000 εκλογείς του βρίσκονται σε διαδικασία απομάκρυνσης από αυτό.
Αντίστοιχες απώλειες καταγράφει όμως και η ΝΔ, η εκλογική επιρροή της οποίας συνεχίζει επίσης αδιάλειπτα από τον περασμένο Ιανουάριο την καθοδική της πορεία (25%, -2%).Επομένως, και τα δύο κόμματα της διακυβέρνησης εξακολουθούν να υφίστανται σημαντική κοινωνική αποδυνάμωση. Οι αθροιστικές απώλειές τους, σήμερα, δηλαδή μόλις 9 μήνες μετά τις εκλογές, υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν το 1,5 εκατομμύριο ψηφοφόρους. Η εκλογική επιρροή του δικομματισμού υποχωρεί εντυπωσιακά, κατά 4 εκατοστιαίες μονάδες, μέσα σε ένα μόλις μήνα (68%, έναντι 72% τον Ιούνιο), ενώ σε σύγκριση με τον Ιανουάριο, οι απώλειες φτάνουν το 12%. Αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά δικομματικής επιρροής είχαν εμφανιστεί το Μάρτιο του 2008 (68,5%), τότε λόγω της μετεκλογικής κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Η κρίση εντάθηκε το καλοκαίρι του ιδίου έτους (65,5% τον Ιούλιο), αλλά τερματίστηκε το φθινόπωρο με την αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, την απότομη ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ και την αιφνιδιαστική καθίζηση της ΝΔ. Η «υπέρβαση» του δικομματισμού δεν συντελέσθηκε το 2008. Αντιθέτως, το σύστημα «λειτούργησε» για άλλη μια φορά, οδηγώντας στη θεαματική εναλλαγή του περασμένου Οκτωβρίου. Ωστόσο, σε σύγκριση με την κρίση του 2008, η τωρινή είναι προφανώς βαθύτερη, καθότι και οι δύο βραχίονες του κομματικού συστήματος βρίσκονται σε καθοδική πορεία, συμπαρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα απαξίωσης. Υπάρχει ενδεχόμενο μιας -εκ νέου- απορρόφησής της; Προφανώς κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ανασύνταξη της σημερινής αντιπολίτευσης. Ενώ όμως η σημερινή εκλογική της επιρροή εκτιμάται στο 25%, η αντίστοιχη του ΠΑΣΟΚ, στο διάστημα Μαρτίου-Σεπτεμβρίου 2008 δεν είχε πέσει ποτέ κάτω από 30,5%.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η κοινωνική διαμαρτυρία που συσσωρεύεται στην παρούσα συγκυρία οδηγείται προς την αποχή. Πρωτεύουσα επιλογή των δυσαρεστημένων πολιτών παραμένει η «έξοδος» από το εκλογικό σώμα. Τα ποσοστά των κοινωνικών διαθέσεων για αποχή σταθεροποιούνται, για τρίτο συνεχόμενο μήνα, σε εξαιρετικά υψηλά και πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα επίπεδα. Ο σχετικός δείκτης αποχής προσεγγίζει το 35,5%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε σχεδόν 3.000.000 ψηφοφόρους. Αν αυτή η ένδειξη απηχεί πράγματι τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος, τότε σημαίνει, ότι η πρόθεση αποχής που καταγράφεται σήμερα είναι παρόμοιας βαρύτητας, με εκείνη που αποκάλυψε η κάλπη των Ευρωεκλογών του περασμένου έτους (Ιούνιος 2009)
