Τι θα πρέπει να κάνουν Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου, Μπακογιάννη?

Αξιώσεις εγείρουν ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά και η Ρηγίλλης ως προς τις βουλευτικές έδρες, που κατέχουν οι τέσσερεις αντάρτες των κομμάτων τους, εντείνοντας τις πιέσεις προς αυτούς με όποιο τρόπο μπορούν. Οι οπαδοί αυτής της άποψης θεωρούν ότι η έδρα ανήκει στο κόμμα, και χωρίς αυτό πιθανόν δεν θα είχαν αποσπάσει την έδρα οι συγκεκριμένοι βουλευτές, πράγμα που ισχύει εν μέρει. Παρόλα αυτά ...
αυτή η άποψη μετατρέπει τον βουλευτή σε έναν απλό άβουλο αγωγό νομιμοποίησης από τον λαό σε ένα συγκεντρωτικό κόμμα και μια συγκεντρωτική ακόμα πιο ολιγομελή κυβέρνηση, πράγμα το οποίο δημιουργεί πρόβλημα στη δημοκρατικότητα του συστήματος. Θα πρέπει να μάθουμε εδώ στη Ελλάδα να σεβόμαστε τον βουλευτή σαν αξίωμα, γιατί ο βουλευτής όπως τον ξέρουμε σήμερα, έχει απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό ακριβώς επειδή θεωρείται ανύπαρκτος πέρα από το κομματικό σύστημα.

Οι τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, πέρα από το λάθος του να βγάλουν έξω την ουρά τους την ώρα που η χώρα είναι στο χείλος του γκρεμού, είναι καθόλα συμπαθής και σίγουρα δεν είναι κακοί βουλευτές. Ιδίως η Σακοράφα ήταν από τους λίγους βουλευτές που πραγματικά διάβαζαν τα νομοσχέδια που έρχονταν στη βουλή και δεν ανήκει στην πλειοψηφία που απλά ενημερώνετε ανεπίσημα μέσω συζητήσεων με συναδέλφους βουλευτές ή απλά ακολουθεί την γραμμή του κόμματος. Πρέπει να σεβαστούμε κάθε θέση τους για το τι θα κάνουν στη συνέχεια.

Η Ντορα είναι άλλο ανέκδοτο. Έχει μια αυτάρκη πολιτική παρουσία, σίγουρα θα κληθεί να αποφασίσει πως θα συνεχίσει από δω και πέρα. Και δεν πιστεύω κανεις να αμφιβάλει ότι δεν θα φτιάξει δικό της πολιτικό σχηματισμό, ελθέτω τω χρόνω. Οι απειλές όμως παλαιοκομματικού τύπου από τη Ρηγίλλης, απλά καταδεικνύουν πόσο συντηρητικό κόμμα έχει καταντήσει η ΝΔ, πόσο μεγάλη «φυγή προς τα πίσω» έχει συντελεστεί στη ΝΔ τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε τώρα πλέον δεν είναι η ΝΔ στην κυβέρνηση, για να έχει πρόβλημα διακυβέρνησης, ώστε να δικαιολογείται σε ένα βαθμό κάποια πίεση προς έναν ανεξάρτητο βουλευτή.