Τώρα μένει να πάρει του χρόνου ο Σαμαράς το Νόμπελ Οικονομίας για να συμπληρώσουμε το σκηνικό του παραλόγου. Ίσως θα του ταίριαζε καλύτερα να ήταν στη λίστα με τους καλύτερους διαχειριστές πολιτικούς (αν και ανατριχιάζω λιγάκι που το λέω γιατί εδώ στην Ελλάδα ξέρουμε ο ένας τον άλλο). Στοχαστής όμως ... έλεος. Το σκεπτικό της διακρισης είναι ότι "στην χειρότερη χρονιά της Ελλάδας ο Παπανδρέου έκανε το καλύτερο δυνατό" και ότι "Πέρασε ολόκληρο το 2010 εφαρμόζοντας λιτότητα και μιλώντας για πολύ δύσκολα πράγματα και σκληρές αλήθειες για το αδιέξοδο του μοντέλου κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα". Τους είπε όμως κανένας ότι ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του διατείνονται ότι δεν πιστεύουν ιδεολογικά σε αυτά που εφαρμόζουν? Κια τέλοσπαντων στο όλο σκεπτικό της διάκρισης δεν βλέπουμε πουθενά το στοιχείο του "κορυφαίου στοχαστή". Ίσως τελικά η λίστα θα έπρεπε να ονομάζεται αλλιώς ... "Κορυφαίοι διαχειριστές που αναδείχθηκαν την χρονιά 2010" ας πουμε. Αλλα ένας τέτοιος τίτλος μαλλον δεν ήταν και πολύ ελκυστικός στο διεθνές οικονομικόπολιτικό jet set
Ok δεν λέμε του έτυχαν τα δύσκολα του Παπανδρέου...έσκασε η βόμβα στα χέρια του που λέμε. Και μεσα σε όλο αυτό το χαμό, με όλα τα λάθη και τις χιλιάδες τρύπες του σαπιοκάραβού που λέγεται Ελλάδα, καταφερε και με λίγη τύχη (αλλαγή ανέμου=εισοδος της Ιρλανδίας στο ΔΝΤ, επικείμενη εισοδος της Πορτογαλίας) να απομακρύνει το καραβι από την ξέρα που ήταν στα δέκα μέτρα ... τώρα θα είναι καμιά τριανταριά μέτρα μακρυά μας μην νομίζετε οτι πιάσαμε ανοιχτά! Παρόλα αυτά το να τον ονομάζει κανεις "κορυφαίο Στοχαστή" προϋποθέτει ότι ο Γιώργος στοχαζόταν θεωρίες που θεωρούνται πρωτοπόρες ή τουλάχιστον αποδείχθηκαν πέρα για πέρα σωστές. Απ' ότι ξέρουμε όμως ο Παπανδρέου άλλα από αυτά που εφαρμόζει σήμερα στοχαζόταν στα βιβλία και τα δοκίμια που εξέδωσε μέχρι σήμερα...κάτι για συμμετοχική δημοκρατία θυμόμαστε αμυδρά, κατι για κοινωνικό κρατος δικαίου κτλ Καμία σχέση δηλαδή με αυτά που καλέιται να εφαρμόσει και να "στοχαστεί" σήμερα. Οπότε δεν μπορούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό της βράβευσης ... εκτός εάν οφείλεται σε κάποιου είδους "διεθνείς δημόσιες σχέσεις"...
Σύμφωνα λοιπόν με το περιοδικό Foreign Policy, ο Γιώργιος Παπανδρέου είναι στην νούμερο 79 θέση των 100 κορυφαίων στοχαστών του κόσμου, ανάμεσα σε άλλους πολιτικούς, φιλοσόφους, δημοσιογράφους κτλ. Στις πρώτες θέσεις φιγουράρουν ο Warren Buffet και ο Bill Gates για την τεραστίου μεγέθους οικονομική φιλανθρωπία. Ακολουθούν, ο Dominique Strauss-Kahn και Robert Zoellick πρόεδροι του IMF και της World Bank αντίστοιχα για το "χαλύβδινο όραμα" τους και την αποτελεσματικότητα να αποτρέψουν τόσες χρεοκοπίες κρατών όλα τα τελευταία χρόνια χωρίς να παρατηρηθούν οι κοινωνικές εξεγέρσεις του παρελθόντος. Στην συνέχεια βρίσκουμε τον Zhou Xiaochuan, διοικητή της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας, ο οποίος με τα 2,65 τρις δολλάρια σε νομισματικά απόθεματα της τράπεζας την οπόια διοικεί, θεωρείται πανίσχυρος οικονομικός παράγοντας αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Barack Obama. Η λίστα συμπληρωνεται με γνωστά μας ονόματα σε διάφορες θέσεις όπως ο Barack Obama, Hillary και Bill Clinton, Christine Lagarde.
79. George Papandreou
for making the best of Greece's worst year.
Prime minister | Greece
Even before the 2008 financial crisis, the Greek economy was running on borrowed time, an ossified system that predictably buckled under the weight of the crash. When George Papandreou took office as Greece's prime minister in October 2009, he found that the budget deficit was not 6 percent, as his predecessor had claimed, but 12.7 percent, four times that allowed by the eurozone's rules. Papandreou has spent 2010 telling Greeks hard truths about the unsustainable nature of their welfare state -- and sounding an international warning that Greece is the canary in the European coal mine. The Minnesota-born son of a former socialist prime minister, he has rolled out an austerity plan that will raise taxes and rein in the bloated public sector, a package ambitious enough to convince Europe to keep Greece afloat even as it has provoked riots in Athens. And he has argued that the disaster should be a wake-up call for the threat sovereign debt poses far beyond Europe's borders. "It's not an issue of countries acting on their own," he said. "We need a more coordinated strategy not only in Europe but around the world."
πρώτη ενημέρωση : ΣΚΑΙ-Τώρα
πηγή : foreignpolicy.com
